Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada żydowską tożsamość i konsekwencje pamięci o Holokauście w spolaryzowanym świecie z perspektywy przewodnika Yad Vashem. Zagłębia się w złożoność pamięci o przeszłości, krytykuje wykorzystywanie narracji o Holokauście i stawia moralne pytania o ludzką naturę. Recenzje zawierają zarówno pochwały za jej wpływ, jak i obawy dotyczące prezentacji i jasności pisania.
Zalety:Książka jest chwalona za to, że jest mocna, prowokująca do myślenia i intensywna emocjonalnie. Wielu czytelników uznało ją za trudną do odłożenia i doceniło eksplorację głębokich tematów związanych z Holokaustem. Została opisana jako świetnie napisana, nawiedzająca i transformująca.
Wady:Niektórzy recenzenci uznali ją za nierówną i chaotyczną, z brakiem jasności, co pozostawiło ich z pytaniami bez odpowiedzi. Niektórzy uważali, że jest to po prostu kolejna relacja z Holokaustu bez nowych spostrzeżeń, argumentując, że nie zagłębia się wystarczająco głęboko w polityczne implikacje narracji o Holokauście.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Memory Monster
Zawartość książki:
Kontrowersyjny anglojęzyczny debiut znanego izraelskiego powieściopisarza Yishaia Sarida to wstrząsająca, ironiczna przypowieść o tym, jak liczymy się z ludzkim horrorem, w której młody, współczesny historyk zostaje pochłonięty przez pamięć o Holokauście.
Napisany jako raport dla przewodniczącego Yad Vashem, izraelskiego miejsca pamięci ofiar Holokaustu, nasz bezimienny narrator opowiada o swojej własnej porażce. Zatrudniony jako obiecujący młody historyk, wkrótce staje się wiodącym ekspertem w dziedzinie nazistowskich metod eksterminacji w obozach koncentracyjnych w Polsce podczas II wojny światowej i oprowadza wycieczki po tych miejscach dla studentów i odwiedzających dygnitarzy. Łakomie pochłania każdy szczegół życia i śmierci w obozach i jest dumny z tego, że jest w stanie odtworzyć dla swoich widzów potworne ostatnie chwile życia ofiar.
Praca staje się misją, a następnie obsesją. Spędzając tyle czasu zanurzony w śmierci, jego więzi z żywymi zaczynają się pogarszać. Ma za złe studentom, że zagubili się w swoich iPhone'ach, śpiewając sentymentalne piosenki, nie wyrażając wystarczającego oburzenia ludobójstwem popełnionym przez nazistów. W rzeczywistości zaczyna nawet dostrzegać, zarówno u studentów, jak i u siebie, nutę podziwu dla morderców - ich skuteczności, zuchwałości i determinacji. Dochodzi do wniosku, że siła jest jedynym sposobem na przeciwstawienie się sile i trzeba być przygotowanym na zabijanie.
Z przenikliwością Procesu Kafki i obsesjami Białego szumu Delillo, The Memory Monster stawia trudne pytania, które są aż nazbyt istotne dla Izraela i dzisiejszego świata: Jak radzimy sobie z ludzką brutalnością? Co sprawia, że wybieramy strony konfliktu? I w jaki sposób czcimy pamięć horroru, nie dając się mu pochłonąć?
