Potężne dęby

Oryginalny tytuł:

Mighty Oaks

Zawartość książki:

Mighty Oaks śledzi losy trzech mężczyzn, którzy urodzili się w niewoli przed wojną o niepodległość Ameryki. George Liele został uwolniony przez swojego pana przed wojną. David George został wyzwolony przez Brytyjczyków. Andrew Bryan przez pewien czas pozostawał w niewoli.

Po wojnie George Liele uciekł na Jamajkę, aby uniknąć ponownego zniewolenia przez spadkobierców swojego byłego pana. David George popłynął do Nowej Szkocji wraz z tysiącami innych Czarnych Lojalistów, a Andrew Bryan zdecydował się pozostać w niewoli, aby opiekować się swoją kongregacją w Savannah, Ga.

George Liele zapłacił za podróż na Jamajkę dla siebie i swojej rodziny poprzez indentured servanthood. Po spłaceniu długu i odzyskaniu wolności po raz drugi, głosił wielu tamtejszym niewolnikom, ostatecznie zakładając dwa zbory baptystów na wyspie, które istnieją do dziś.

Andrew Bryan prowadził swój kościół w Savannah aż do śmierci w 1812 roku. Sam wykupił swoją wolność od swojego pana, podczas gdy jego kościół zebrał pieniądze na wykupienie wolności jego żony. Niejednokrotnie Bryan kupował wykorzystywanych niewolników i pozwalał im odpracować cenę, aby stali się wolnymi ludźmi.

David George, o którym istnieje większość materiałów, doświadczył życia pełnego trudności, przygód i niezachwianej wiary w Boga.

W wieku 19 lat uciekł z plantacji po tym, jak jego sadystyczny pan pobił jego matkę na śmierć. Podróżował z Wirginii do Georgii, zanim został schwytany przez tubylców, a następnie pracował jako niewolnik dla wodza. Dowiedziawszy się, że jego były pan wciąż go szuka, ponownie uciekł, by zostać schwytanym przez inne plemię i ponownie zniewolonym.

Pewnego dnia do wioski tubylców przybył biały człowiek z wiadomością, że pan Davida odmówił jego odnalezienia. Jego syn był w okolicy, oferując nagrodę za powrót Dawida. Nieznajomy zaproponował, że odkupi Dawida zarówno od wodza, jak i jego byłego pana. Po zawarciu umowy David stał się własnością George'a Galphina z Silver Bluff w Południowej Karolinie.

Gdy 29 grudnia 1778 r. Savannah padła łupem Brytyjczyków, Galphin, patriota, został zmuszony do ucieczki wraz z rodziną, pozostawiając za sobą 50 niewolników. Następnego ranka skorzystali oni z okazji, by pospieszyć do Savannah i schronić się przed brytyjskimi liniami frontu.

Anglia wydała proklamację skierowaną do wszystkich niewolników w koloniach. Jeśli będą walczyć dla brytyjskiej armii, otrzymają gwarancję wolności. Tysiące niewolników rzuciło się, by zaakceptować te warunki. Po przegranej Wielkiej Brytanii z Amerykanami, wszyscy lojaliści, biali i czarni, zostali zmuszeni do ucieczki. Rząd angielski zaoferował im przejście do trzech miejsc: Anglii, Jamajki lub Nowej Szkocji.

David George wraz z rodziną i tysiącami innych czarnoskórych lojalistów przeniósł się do Nowej Szkocji. Po dziesięciu wyczerpujących latach nieudanych zbiorów, surowych zim i niedotrzymanych obietnic, dowiedzieli się o przedsięwzięciu biznesowym z Londynu. Sierra Leone Company oferowała darmową podróż każdemu czarnoskóremu, który chciał przenieść się na kontynent afrykański i założyć własną osadę.

Na zaproszenie odpowiedziało ponad 1200 czarnoskórych lojalistów. Przerażająca dwumiesięczna podróż morska okazała się dopiero początkiem wyzwań. Tropikalne deszcze, dzikie zwierzęta, choroby, głód - wszystko to zagrażało nowemu eksperymentowi.

Czarni Lojaliści odmówili poddania się. Walczyli z ziemią i białymi gubernatorami, którzy nieustannie nie rozumieli ich, ich umiejętności i intencji. Doszło do kilku starć, które groziły wybuchem rewolucji. David George pozostał jedynym człowiekiem o spokojnym, jasnym myśleniu, który pośredniczył między dwiema grupami ludzi. Przez całe swoje życie inspirował swoich ludzi, motywował ich i miał nadzieję na osiągnięcie samorządności.

Charakter, niesłabnąca wiara i przywództwo Davida George'a dały podwaliny nowej osadzie, Freetown, która istnieje do dziś. Świętowała ona pełną wolność, tak upragnioną przez pierwszych kolonistów, 27 kwietnia 1961 roku.