Sea Power and the American Interest: From the Civil War to the Great War
Od wojny secesyjnej do Wielkiej Wojny, transatlantycki komercyjny system handlowy wywodzący się z czasów kolonialnych był kontynuowany w Ameryce. Do 1900 r. trwałość tego atlantyckiego systemu leżała w materialnym interesie przemysłowej Ameryki, od której zależał jej łączny dobrobyt narodowy. Głównym beneficjentem tej polityczno-ekonomicznej rzeczywistości był amerykański interes pieniężny skupiony na północnym wschodzie, z Nowym Jorkiem w centrum.
Autor John Fass Morton wyjaśnia, w jaki sposób kraj ten zaczął doceniać możliwości handlowe za granicą, wspierając amerykański przemysł stalowy. Zarówno Europejczycy, jak i Amerykanie dążyli do nieformalnych imperiów w celu pozyskiwania zasobów i rynków dla nadwyżek kapitału i produkcji. Morton przygląda się temu, jak polityka Stanów Zjednoczonych znalazła konsensus wokół idei imperium, podsumowując otwarcie rynków Ameryki Łacińskiej i Chin na amerykański handel jako sposób na uniknięcie destabilizujących społecznie depresji gospodarczych.
Republikańskie administracje odzwierciedlały finanse Wall Street i pozostałe trzy interesy Ameryki - handlowe, produkcyjne i agrarne - dzięki polityce otwartych drzwi i dyplomacji dolarowej w celu ustanowienia protektoratów fiskalnych w Ameryce Środkowej i na Karaibach. U podstaw Dyplomacji Dolarowej leżało ich zaangażowanie w "wielką marynarkę wojenną", która byłaby "ubezpieczeniem" dla ciągłych amerykańskich interesów reprezentowanych przez Dyplomację Dolarową. Wraz ze strategicznym pojawieniem się ścięgna ropy naftowej i ponowną oceną Otwartych Drzwi w Chinach przez Wall Street, administracja Wilsona skłaniała się ku ochronie amerykańskich inwestycji na półkuli - zwłaszcza w Meksyku - za pomocą "Wielkiej Marynarki Wojennej". Wraz z Wilsonem pojawił się postępowy establishment polityki zagranicznej, który nadal odzwierciedlał transatlantycki internacjonalizm północno-wschodnich interesów finansowych. Jako progresywna instytucja XX wieku, marynarka wojenna miała zatem wspierać amerykańską ekspansję, która była teraz progresywna.
Historia marynarki wojennej od wojny secesyjnej do Wielkiej Wojny ujawnia pewną prawdę. Fundamentalne i dynamiczne sektory bazy ekonomicznej wielkiego narodu - jego ścięgna - dają początek sieciom konsensusu politycznego, które napędzają interes narodowy, długoterminową strategię i charakterystykę jego elementów potęgi narodowej. Wynika z tego, że atrybuty potęgi morskiej muszą być materialnym wyrazem tych ścięgien, pozwalając marynarce wojennej lepiej służyć jako zrównoważone i wykonalne narzędzie dla interesów wielkiego narodu.
