Post-Soviet Secessionism: Nation-Building and State-Failure After Communism
W wyniku rozpadu ZSRR powstało nie tylko piętnaście uznanych państw, ale także cztery nieuznane państewka: Górskiego Karabachu, Osetii Południowej, Abchazji i Naddniestrza. Ich polityka składa się z sieci z elementami państwowymi. Od początku lat 90. te cztery pseudo-państwa były stale zależne od krajów sponsorujących (Rosja, Armenia) i kwestionowały integralność terytorialną swoich macierzystych państw narodowych: Azerbejdżanu, Gruzji i Mołdawii. W 2014 r. wybuch wspieranego przez Rosję separatyzmu we wschodniej Ukrainie doprowadził do powstania dwóch kolejnych parapaństw, Donieckiej Republiki Ludowej (DNR) i Ługańskiej Republiki Ludowej (ŁNR), których przywódcy wykorzystali doświadczenia starszych państw de facto. W 2020 r. ta rosnąca sieć państw de facto liczyła łącznie ponad 4 miliony mieszkańców.
Eseje zebrane w tym tomie odpowiadają na takie pytania jak: W jaki sposób poradzieckie państwa de facto przetrwały i nadal się rozwijają? Czy jest coś szczególnego w ekologii politycznej Europy Wschodniej, co zapewnia secesjonizmowi możliwość rozpoczęcia procesów państwotwórczych pomimo międzynarodowych sankcji i przeciwdziałań ze strony państw macierzystych? W jaki sposób ruchy secesjonistyczne osadzają się w szerszych sieciach separatyzmu w Europie Wschodniej i Zachodniej? Jaki jest wpływ secesjonizmu i wojny na państwa macierzyste?
Autorami są Jan Claas Behrends, Petra Colmorgen, Bruno Coppieters, Nataliia Kasianenko, Alice Lackner, Mikhail Minakov i Gwendolyn Sasse.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)