Postscripts: Caribbean Perspectives on the British Canon from Shakespeare to Dickens
Przyjmując karaibską perspektywę, dzięki której można ponownie przeanalizować siedemnasto- i dziewiętnastowieczne teksty z brytyjskiego kanonu, ten zbiór esejów odkrywa sposoby, w jakie literatura tworzona u szczytu brytyjskiego imperializmu była wykorzystywana do konsolidacji i walidacji tożsamości narodowej kolonizatora oraz do uzasadnienia politycznej i kulturowej dominacji nad innymi miejscami, takimi jak Karaiby. Autorzy analizują szeroki zakres wierszy i prozy z dzieł Szekspira, Donne'a, Defoe, Austen, Bronte, Froude'a, Kingsleya, Trollope'a, Jenkinsa, Stevensona, Barrie'ego, Carrolla i Dickensa, ujawniając literaturę, która była w dużej mierze produktem swoich czasów, ale była również odpowiedzialna za współczesne i późniejsze koncepcje Karaibów i innych placówek imperium.
Podczas gdy krytycy w tym tomie pokazują, w jaki sposób takie teksty konstruowały i utrwalały fakt wyższej brytyjskiej kultury i cywilizacji, stosują oni również do swojej literackiej interpretacji karaibskie doświadczenie wyzwań związanych z budowaniem narodu i kształtowaniem tożsamości. Autorzy analizują angielskie literackie wycieczki w kierunku narodowości, samookreślenia, wolności i uwięzienia oraz zaangażowania w Innego - kwestie, dzięki którym Karaiby powstały.
Ukazując złożone, ale znajome niepewności i wyzwania, przez które literatura angielska ewoluowała do kanoniczności, Postscripts podąża za postkolonializmami Barbary Lalli, które oferowały karaibskie ponowne odczytanie angielskiego średniowiecznego wiersza. Podobnie jak wcześniejsze studium, Postscripts skierowane jest zarówno do badaczy literatury angielskiej i historii literatury, jak i do tych z Karaibów i studiów postkolonialnych, i przemawia do szerokiego grona czytelników, którzy dzielą kultury dzielące skolonizowaną lub kolonizującą przeszłość.