Post-Postmodernist Fiction and the Rise of Digital Epitexts
Post-postmodernistyczna fikcja i powstanie cyfrowych epitekstów bada nową dynamikę stworzoną przez skrzyżowanie mediów cyfrowych i współczesnej fikcji, argumentując, że te synergie są częścią kontekstu kulturowego, w którym wyłania się powieść post-postmodernistyczna.
Virginia Pignagnoli wprowadza retoryczną teorię paratekstów, mającą na celu przekształcenie tradycyjnych poglądów na paratekstualność, dostarczając kategorii, funkcji i właściwości zdolnych pomieścić nowe praktyki cyfrowe, takie jak cyfrowe epiteksty (na przykład posty autorów w mediach społecznościowych i strony internetowe powieści), które poszerzają przestrzeń autorskiej kreacji i wymiany narracyjnej poza powieść drukowaną. Skupiając się na wpływie cyfrowych epitekstów na odbiorców, Pignagnoli przedstawia analizę współczesnych powieści Michaela Chabona, Jennifer Egan, Catherine Lacey, Meg Wolitzer i Dave'a Eggersa, które wykazują postmodernistyczną wrażliwość w dialogu z niektórymi sposobami wykorzystywania cyfrowych epitekstów.
Ostatecznie, pokazując, w jaki sposób dwudziestopierwszowieczne powieści i cyfrowe epiteksty są współkonstytutywne, Pignagnoli oferuje wizję nowego post-postmodernizmu zainteresowanego szczerością, relacyjnością i intersubiektywnością.