Post-Colonial Statecraft in South East Asia: Sovereignty, State Building and the Chinese in the Philippines
Rozciągnięte wzdłuż zachodniego brzegu Pacyfiku, historycznie rozdarte między wpływami Chin i USA, Filipiny były targane wewnętrznymi konfliktami od czasu uzyskania niepodległości w 1946 roku.
W 1972 r., po dwóch dekadach rebelii komunistycznej i niepokojów społecznych, prezydent Ferdinand Marcos wprowadził stan wojenny i ustanowił 14-letnią dyktaturę. Chociaż Marcos został obalony w 1986 r., demokracja, która nastąpiła później, podobnie jak w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej, była nękana przez rebelie, bunty, korupcję i przemoc.
Postkolonialny Statecraft w Azji Południowo-Wschodniej, historycznie świadoma etnografia regionu, ma na celu wyjaśnienie scentralizowanych działań państwa i oporu, jaki napotyka ono podczas pilnowania granic. W pierwszym tego rodzaju studium, będącym wynikiem kilkuletnich badań terenowych, Pak Nung Wong przedstawia złożone, przeplatające się struktury władzy władców plemiennych w północnych regionach Filipin. Zawierająca wywiady z szeregiem lokalnych aktorów, w tym urzędnikami państwowymi, członkami wymiaru sprawiedliwości, policji, Kościoła katolickiego, wojska, chińskiej społeczności biznesowej i nieartykułowanej rządzonej większości, Post-Colonial Statecraft in South East Asia zapewnia pełny obraz filipińskiej kultury politycznej.
Skupiając się na technikach rządzenia trzech przygranicznych siłaczy z doliny Cagayan: nieżyjącego już podpułkownika Rodolfo Aguinaldo, dr Manuela Mamby z Tuao i pana Delfina Tinga z miasta Tuguegarao, książka dowodzi, że sukces filipińskiego postkolonialnego zarządzania państwem zależy od integracji prowincji z mechanizmami władzy państwowej. Jest to ważne studium, które studenci i naukowcy zajmujący się stosunkami międzynarodowymi, antropologią, historią i polityką uznają za najbardziej wartościowe, ponieważ strategiczne i geopolityczne znaczenie Filipin staje się coraz bardziej widoczne.