
Posthuman Urbanism: Mapping Bodies in Contemporary City Space
Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że do 2030 roku sześć na dziesięć osób na świecie będzie mieszkać w mieście. Ale co to znaczy mieszkać w mieście w XXI wieku?
Posthuman Urbanism ocenia znaczenie i przydatność teorii posthumanistycznej dla zrozumienia podmiotu miejskiego i jego warunków możliwości. Argumentuje, że współczesna nauka i technologia radykalnie zmieniają sposób, w jaki rozumiemy nasze ciała, a rozumienie siebie jako „postludzi” oferuje nowy wgląd w miejskie nierówności.
Analizując relacje między naukami biologicznymi a miastami od XIX wieku, wyrażone w architekturze, kulturze popularnej i studiach przypadków współczesnych praktyk powstańczych, przedstawiono argumenty przemawiające za postludzkim urbanizmem jako istotną koncepcją zmiany znaczenia przestrzeni miejskiej. Odpowiada na pytanie, w jaki sposób możemy zmienić siebie, aby zmienić sposób, w jaki żyjemy z innymi, zarówno ludźmi, jak i nie-ludzmi, w szybko urbanizującym się świecie.