A Postfoundationalist Comparative Christology: Parity, Particularity, and Universality in Indian Interreligious Dialogues
Relacje międzyreligijne są często utrudniane przez epistemiczną rozbieżność spowodowaną powiązaniami między religiami a władzami państwowymi.
Aby rozwiązać ten problem, David Muthukumar Sivasubramanian rozwija postfundacjonalistyczne ramy epistemologiczne, aby potwierdzić epistemiczny parytet i pluralizm religii, jednocześnie podtrzymując ich szczególność i uniwersalność. Opierając się na tej postfundacjonalistycznej epistemologii, paradygmat chrystologii porównawczej, który wykorzystuje spostrzeżenia z istniejącej metody teologii porównawczej, został przeformułowany z naciskiem na chrystologię.
Model ten stara się potwierdzić wyłączne twierdzenia wiary chrześcijaństwa i odpowiadające im uniwersalne twierdzenia o Chrystusie. Podtrzymuje również szczególną tożsamość religijną teologa porównawczego wbrew wszelkiemu przymusowi przyjmowania tożsamości hybrydowej w międzyreligijnym uczeniu się krzyżowym. Te ramy chrystologii porównawczej są prezentowane poprzez krzyżowe uczenie się z tamilską tradycją Saiva Siddhanta.
Wykazano, że metoda ta potwierdza nie tylko specyfikę i uniwersalność chrześcijaństwa, ale także tradycję Tamil Saiva Siddhanta, definiując próbę każdej religii do ich objawionej prawdy jako równoległe poszukiwanie prawdy. W ten sposób ułatwia dialog między religiami, zabezpieczając własną tożsamość i odmienność drugiej strony.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)