Advances in Historical Ecology
Ekologia jest próbą zrozumienia wzajemnych relacji między żywymi i nieożywionymi elementami Ziemi. Jednak przez lata dyscyplina ta albo całkowicie pomijała element ludzki, albo zakładała, że jego wpływ na naturalne ekosystemy jest niezmiennie negatywny. Wśród naukowców zajmujących się naukami społecznymi, zwłaszcza geografią i antropologią, wysiłki mające na celu zajęcie się interakcją człowiek-środowisko były krytykowane jako deterministyczne i mechanistyczne.
Ponad podziałami między naukami społecznymi i przyrodniczymi, autorzy tej książki wykorzystują bardziej holistyczną perspektywę do zbadania relacji między ludźmi a ich środowiskiem. Badając krótko- i długoterminowe zmiany lokalne i globalne, osiemnastu specjalistów z antropologii, geografii, historii, etnobiologii i pokrewnych dyscyplin przedstawia nowe perspektywy ekologii historycznej.
Przedstawiono szerokie podstawy teoretyczne dotyczące czynników materialnych kluczowych dla tej dziedziny, takich jak antropogeniczny ogień, gleby i patogeny. Seria regionalnych zastosowań tej bazy wiedzy bada przekształcenia krajobrazu w czasie w Ameryce Południowej, delcie Missisipi, Wielkiej Kotlinie, Tajlandii i Indiach. Autorzy koncentrują się na tradycyjnych społeczeństwach, w których ziemie są najbardziej zagrożone wtargnięciem złożonych społeczeństw państwowych.
Książka ta kładzie podwaliny pod bardziej znaczące zrozumienie interakcji ludzkości z jej biosferą. Zarówno naukowcy, jak i decydenci środowiskowi docenią to nowe, krytyczne słownictwo do zrozumienia zjawisk biokulturowych.
