Postępy w dziedzinie radarów bistatycznych

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Advances in Bistatic Radar

Zawartość książki:

Advances in Bistatic Radar aktualizuje i rozszerza rozwój radarów bistatycznych i multistatycznych od czasu publikacji Willis' Bistatic Radar w 1991 roku. Udokumentowano nowe i niedawno odtajnione zastosowania wojskowe, szczegółowo opisano zastosowania cywilne, w tym systemy komercyjne i naukowe, a czołowi inżynierowie radarowi zapewniają specjalistyczną wiedzę na temat każdego z tych zastosowań.

Advances in Bistatic Radar składa się z dwóch głównych części: Bistatic/Multistatic Radar Systems oraz Bistatic Clutter and Signal Processing. Zaczynając od aktualizacji historii, pierwsza sekcja dokumentuje wczesne i obecnie odtajnione wojskowe radary bistatyczne AN/FPS-23 Fluttar DEW-Line Gap-filler i wysokiej częstotliwości (HF) opracowane do ostrzegania przed atakiem rakietowym. Następnie udokumentowano niedawno opracowane pasywne radary bistatyczne i multistatyczne wykorzystujące komercyjne nadajniki do wojskowego i cywilnego nadzoru lotniczego.

Kolejna sekcja dokumentuje naukowe systemy radarów bistatycznych do eksploracji planet, które wykorzystywały nadajniki łącza danych w ciągu ostatnich czterdziestu lat; pomiary jonosferyczne, ponownie wykorzystujące komercyjne nadajniki; oraz trójwymiarowe pomiary pola wiatru przy użyciu odbiornika bistatycznego sprzężonego z dopplerowskimi radarami pogodowymi. Ta ostatnia aplikacja została skomercjalizowana.

Druga sekcja rozpoczyna się od udokumentowania pełnej, niesklasyfikowanej bazy danych współczynnika rozpraszania zakłóceń bistatycznych, wraz z teorią i analizą wspierającą jej rozwój. Następnie opisano dwa główne osiągnięcia związane z zakłóceniami, bistatyczny radar z syntetyczną aperturą (SAR), który może teraz generować obrazy o wysokiej rozdzielczości przy użyciu bistatycznego autofokusa i powiązanych technik; oraz adaptacyjne wskazanie ruchomego celu (MTI), które umożliwia eliminację niestacjonarnych zakłóceń generowanych przez poruszające się (tj.

powietrzne) platformy poprzez zastosowanie bistatycznego adaptacyjnego przetwarzania czasoprzestrzennego (STAP).