Postawa moralna: walka z dyskryminacją na Uniwersytecie San Francisco w 51 roku (Nelson Gary (Doc))

Opinie czytelników

Książka opowiada inspirującą historię niepokonanej drużyny futbolowej Uniwersytetu San Francisco w 1951 roku, która stanęła przed moralnym dylematem, gdy została zaproszona do Orange Bowl, co wymagało od nich pozostawienia dwóch afroamerykańskich graczy. Jest chwalony za tematykę człowieczeństwa, przyjaźni i koleżeństwa, a także za historyczne znaczenie w walce z dyskryminacją w sporcie.

Wciągająca opowieść, pięknie napisana, rezonuje z tematami miłości, współczucia i przyjaźni. Podkreśla moralną odwagę i pracę zespołową w obliczu dyskryminacji. Odpowiedni zarówno dla fanów piłki nożnej, jak i osób niebędących jej fanami. Zapewnia fascynujące spojrzenie na historię piłki nożnej.

Niektórzy czytelnicy zauważają, że autor nie wspomniał o kolorze koszulek drużyny, co mogłoby wzbogacić narrację. Dodatkowo, książka zawiera wielu graczy do śledzenia, co może być przytłaczające dla niektórych.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Moral Stance: '51 University of San Francisco Fight Against Discrimination (Nelson Gary (Doc))

Zawartość książki:

Drużyna futbolowa Uniwersytetu San Francisco była niepokonana i zremisowała w 1951 roku. Byli oni brani pod uwagę do gry w Orange Bowl o mistrzostwo kraju przeciwko Georgia Tech.

Zaproszenie przyszło z zastrzeżeniem, że muszą zostawić w domu dwóch afroamerykańskich graczy. Nigdy wcześniej ani przez osiem lat później żaden uniwersytet nie zaakceptował tych warunków. Zawodnicy z USF stanowczo sprzeciwili się tej dyskryminacji.

Jedenastu z trzydziestosiedmioosobowej drużyny zostało powołanych do National Football League.

Trzech z nich trafiło do Galerii Sław NFL. Kierownikiem ds.

reklamy drużyny był Pete Rozelle, ówczesny absolwent USF. Rozelle został komisarzem NFL, rozszerzając ligę z dwunastu drużyn do dwudziestu ośmiu i jest odpowiedzialny za SuperBowl i Monday Night Football. Oto historia tych osób i tego, co doprowadziło do moralnej postawy, która uczyniła z nich legendy.

Gary (Doc) Nelson był sportowcem I dywizji, uprawiającym dwa sporty. W 2005 roku został trenerem golfa mężczyzn na Uniwersytecie San Francisco, a trzy lata później został wybrany trenerem roku w Konferencji Zachodniego Wybrzeża. W 2009 r.

pełnił funkcję dyrektora ds. golfa, odpowiedzialnego zarówno za golf mężczyzn, jak i kobiet.

W 2010 roku został poproszony o objęcie stanowiska dyrektora ds. lekkoatletyki w USF, które przyjął tymczasowo na kolejny rok. W ciągu roku pracy na stanowisku dyrektora ds.

lekkoatletyki zaobserwował, że średnia ocen sportowców wzrosła z 2,9 do 3,20.

Jego męskie drużyny zdobyły Puchar Komisarza Konferencji Zachodniego Wybrzeża, a darowizny wzrosły o siedemdziesiąt procent w stosunku do poprzedniego roku. Jako dyrektor sportowy zapoznał się nie tylko z historią drużyny futbolowej Don z 1951 roku, ale także z wieloma osobami, które grały w tej drużynie. To jego druga książka.

Mieszka w północnej Kalifornii, tuż za mostem Golden Gate od uniwersytetu. Ma czwórkę dzieci, wszystkie są na wpół dorosłe i mieszkają w pobliżu. Przez większość letnich dni można go spotkać jeżdżącego tylnymi drogami hrabstwa Marin w swoim Triumph TR-3 z 1957 roku.