Possessing Polynesians: Nauka o kolonialnej białości osadników na Hawajach i w Oceanii

Opinie czytelników

Książka przedstawia kompleksowe badanie wpływu kolonializmu oraz dynamiki tożsamości i oporu w rdzennych kontekstach, ale spotyka się z krytyką za postrzegany negatywny portret współczesnego społeczeństwa Hawajów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i dobrze zbadaną, inni uważali, że nie trafiła w sedno, skupiając się zbytnio na niesprawiedliwościach z przeszłości, zamiast świętować obecne sukcesy i odporność.

Książka jest chwalona za to, że jest niezwykle dobrze przemyślana i zbadana, skutecznie wyjaśniając dynamikę neokolonialnego społeczeństwa i jego związek ze strukturami białości. Uznaje rolę intersekcjonalności, szczególnie w odniesieniu do płci, i dostarcza przekonujących przykładów współczesnego oporu rdzennej ludności. Czytelnik uznał ją za wciągającą i wpływową, z wciągającą eksploracją siebie i tożsamości.

Krytycy twierdzą, że książka promuje negatywny obraz współczesnego życia na Hawajach i pomija postęp i osiągnięcia współczesnych Hawajczyków. Niektórzy czytelnicy uważają ją za pozbawioną radości i rasistowską, niepotrzebnie podkreślając historyczne niesprawiedliwości, ignorując jednocześnie obecne realia, takie jak lepsze standardy życia i możliwości dostępne dla współczesnych Hawajczyków.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Possessing Polynesians: The Science of Settler Colonial Whiteness in Hawai`i and Oceania

Zawartość książki:

Od najwcześniejszych spotkań z rdzennymi mieszkańcami wysp Pacyfiku biali Europejczycy i Amerykanie utożsamiali się z rasowym pochodzeniem Polinezyjczyków, uznając ich za rasowo prawie białych i spekulując, że są pochodzenia śródziemnomorskiego lub aryjskiego. W książce Possessing Polynesians Maile Arvin analizuje tę rasizującą historię w kontekście kolonializmu osadników w całej Polinezji, zwłaszcza na Hawajach.

Arvin argumentuje, że logika posiadania poprzez biel ożywia kolonializm osadników, poprzez który zarówno Polinezja (miejsce), jak i Polinezyjczycy (ludzie) stają się egzotycznymi, sfeminizowanymi własnościami bieli. Postrzeganie białych jako rdzennych mieszkańców Polinezji dostarczyło białym osadnikom uzasadnienia potrzebnego do przejęcia polinezyjskich ziem i zasobów.

Rozumiani jako własność, Polinezyjczycy byli i nadal są pozbawiani przywilejów białości. Jednak Polinezyjczycy od dawna kwestionowali te klasyfikacje, roszczenia i reprezentacje kulturowe, a Arvin pokazuje, w jaki sposób ich opór i odrzucenie logiki białych osadników zregenerowały rdzenne formy uznania.