Porzucona ojczyzna: Wiersze

Opinie czytelników

Książka „Abandoned Homeland” to kontemplacyjny zbiór poezji, który eksploruje tematy związane z naturą, osobistymi wyzwaniami i kwestiami społecznymi poprzez pięknie wykonane wersy. Książka zachowuje równowagę między podnoszącymi na duchu i prowokującymi do myślenia treściami, zastanawiając się zarówno nad indywidualnymi, jak i zbiorowymi doświadczeniami.

Wiersze stanowią unikalną mieszankę poezji przyrodniczej i komentarza społecznego, pokazując umiejętności Gundy'ego w angażowaniu się w złożone tematy. Pisarstwo jest sugestywne i bogate, z zapadającymi w pamięć wersami, które prowokują do refleksji. W eksploracji życiowych wyzwań jest humor i szczerość, dzięki czemu praca jest zarówno zrozumiała, jak i przyjemna. Zdolność autora do splatania osobistych doświadczeń z szerszymi tematami jest godna pochwały.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że niektóre wiersze w zbiorze skłaniają się ku kontemplacji bez wyraźnego rozwiązania lub działania, co może nie spodobać się każdemu. Introspektywna natura wierszy może wydawać się gęsta lub ciężka dla tych, którzy szukają lżejszej lektury.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Abandoned Homeland: Poems

Zawartość książki:

Poeta roku 2015 w Ohio.

Lektura Abandoned Homeland, nowego zbioru Jeffa Gundy'ego, pozostawiła we mnie podziw i zazdrość. Znakomite wiersze o wierze, pożądaniu, życiu w małym miasteczku, żalu, łasce, miłosierdziu, porażce i wierze. Jak głosi tytułowy wiersz zbioru, wszyscy możemy być wygnańcami na okaleczonej, niedoskonałej planecie, ale jest to świat, w którym paradoksalnie „będziemy śpiewać / i kołysać się, chwalić się nawzajem i wracać w ciemności / trzymając się za ręce. Potem zbierzemy to, czego potrzebujemy i znów wyruszymy na dobre. Inny wiersz pyta: „Jak spędzisz swoje małe, dziwne, niepowtarzalne życie? Spędziłam część mojego życia w tych wierszach, wartych każdej minuty”. Kate Fox, była redaktorka Ohioana Quarterly.

----------.

Michael Martone pisze: � W eleganckich i pełnych wdzięku medytacjach Abandoned Homeland Jeff Gundy pilotuje lewitującą lirykę jak as. Pokazuje, że wciąż jest ona dla nas dostępna, nieważka, nawet jeśli jest osadzona, tak jak tutaj, w surowej katastrofie naszych najgorszych historii. Wciągają mnie gąszcze tych długich kupletów, przerywanych przez bulgotanie perkolującej pieśni. Urzeka mnie kształt wierszy, szachownica krajobrazu Środkowego Zachodu. �.