Porzucenie sojusznika: prawdziwa historia 70 milionów zabitych w Chinach i zapomniana wojna Ameryki „”

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 12 głosach.

Oryginalny tytuł:

Abandoning an Ally: The Real Story Behind 70 Million Killed in China and America's Forgotten War""

Zawartość książki:

Po zakończeniu II wojny światowej prezydent Truman uznał, że "... rząd Chiang (Chin) walczył ramię w ramię z nami przeciwko naszemu wspólnemu wrogowi...". Dokumenty z Waszyngtonu potwierdzają, że zarówno FDR, jak i HST obiecali ogromną pomoc w odbudowie i dozbrojeniu zdewastowanych Chin, a kiedy wybuchło komunistyczne powstanie, Chiny pilnie zażądały obiecanej pomocy. Tak się jednak nie stało. Dwa lata później amerykański ambasador Stuart w Chinach opisał sytuację: "Ameryka wciąż zwleka z długo obiecywaną pomocą, od której zależy przetrwanie demokratycznych instytucji". I "Chińczycy nie chcą zostać komunistami, ale widzą, że fala komunizmu płynie nieodparcie naprzód". Raporty ambasadora Stuarta i inne ujawniające dokumenty zostały zignorowane w materiałach opublikowanych w ciągu ostatniego półwiecza. Nie było ogromnej pomocy. Nie było powszechnego buntu. Była tylko zdrada. Dokumenty z Waszyngtonu, obciążające dokumenty osobiste, zarchiwizowane raporty prasowe i komunistyczne dokumenty stanowią podstawę Abandoning an Ally, ujawniając zdradę Chin i cenę zapłaconą przez młodych Amerykanów. Była to druga próba Stalina zniewolenia 20% światowej populacji. Chiny zostały po raz pierwszy zaatakowane przez sowieckiego premiera Lenina w 1922 roku, a do 1926 roku Stalin miał rosyjskich doradców osadzonych w raczkującym chińskim rządzie Sun Yat-sena (Sun Yixiana). Kiedy Sowieci podżegali swoich czerwonych chińskich towarzyszy do buntu, młody uczeń Sun podjął zdecydowane działania.

Chiang Kai-shek (Jiang Jieshi) stłumił powstania, deportował Rosjan i zdelegalizował chińską partię komunistyczną. Wielki postęp gospodarczy Chin na początku lat 30. sprawił, że były one mniej podatne na spiski Stalina, ale zagroziły dominacji Japonii w Azji. Japonia zaatakowała, spodziewając się szybkiego zwycięstwa, ale Chiny nie chciały się poddać. Armia Chianga związała i wykrwawiła armię japońską na trzy długie lata przed przystąpieniem Ameryki do II wojny światowej. W międzyczasie azjatyckie plany Stalina zostały przerwane, gdy sojusznik Hitler zwrócił się przeciwko swojemu sowieckiemu partnerowi. Nagle Rosja walczyła o przetrwanie, a Moskwa nie miała środków na obalenie Chin. Jednak międzynarodowy komunizm kwitł. Była to era, którą prezydent Dwight Eisenhower określił jako "wstrząsające dekady, które częściowo zatruły nasze życie narodowe". Uczniowie na Zachodzie ochoczo podjęli się misji Czerwonych. Ich przeszkoda: pełne wsparcie Chin przez wschodzące światowe supermocarstwo USA uczyniłoby Chiny niewrażliwymi na komunistyczne obalenie. Jedyną dostępną taktyką było "Wielkie Kłamstwo". Propaganda wylała się uświęcając zdeklarowanego terrorystę, który wkrótce zniewoli setki milionów ludzi.

Pomimo wczesnego popierania i stosowania terroru, Mao Tse-tung (Mao Zedong) został okrzyknięty "oświeconym przywódcą reformatorów rolnych", "Wielkim Nauczycielem", "Najbardziej bezinteresownym człowiekiem, jakiego kiedykolwiek spotkano". I odwrotnie, jego przeciwnik, szef chińskiego rządu, który podniósł się z porażki i założył kwitnący demokratyczny naród, był demonizowany jako okrutny, skorumpowany despota. Odwrócenie charakterów o 180 stopni, ale zwolennicy byli wykwalifikowanymi komunikatorami nieskrępowanymi etyką, a ich pomazaniec, Mao, był mistrzem propagandy. Kluczowym Amerykaninem w komunistycznej strategii Chin był żołnierz z talentem do imponowania politykom i zbierania niezasłużonych pochwał. Osobliwą, zdystansowaną jednostką, która wykazywała mniej niż pełne zaangażowanie w wysiłek wojenny i w konsekwencji straciła autorytet wraz z postępem II wojny światowej. Pod koniec wojny nowy prezydent USA przyznał mu władzę nad stosunkami USA-Chiny. Obojętny wojownik z sali konferencyjnej z czasów II wojny światowej osiągnął nowy poziom zaangażowania i poświęcił całą etykę, aby przypieczętować los Chin. Dwight Eisenhower powiedział, że nigdy nie zapomnimy "wstrząsających dekad, które częściowo zatruły nasze życie narodowe". Ale aż do teraz, pół wieku później, zdrajcy odpowiedzialni za śmierć dziesiątek tysięcy Amerykanów i dziesiątek milionów Chińczyków byli chronieni przez wszechobecne, drastyczne zniekształcenie udokumentowanej historii. Ofiary najbardziej śmiercionośnej zdrady w historii zasługują na prawdę.