Porządek rzeczy

Opinie czytelników

The Order of Things to pięknie napisana powieść wierszem, która porusza tematy przyjaźni, żałoby i miłości do muzyki wśród czytelników w średnim wieku. Podąża ona za April, młodą dziewczyną aspirującą do bycia perkusistką, która radzi sobie ze wzlotami i upadkami życia, szczególnie po nagłej utracie swojej najlepszej przyjaciółki, Zee, utalentowanej skrzypaczki.

Książka jest chwalona za emocjonalną głębię i liryczny styl pisania, skutecznie radząc sobie z poważnymi tematami, takimi jak strata i odporność, w sposób odpowiedni dla dzieci. Charakteryzuje się silnym rozwojem postaci, znaczącymi przyjaźniami i pozytywną reprezentacją różnorodności. Wielu recenzentów doceniło sposób, w jaki powieść unika nadmiernego sentymentalizmu i zamiast tego przedstawia realistyczny obraz żałoby i rozwoju osobistego.

Niektórzy czytelnicy uważali, że opis książki ujawnia zbyt wiele z fabuły, zmniejszając emocjonalny wpływ historii. Kilku recenzentów zwróciło uwagę na powolny początek i wskazało, że woleliby doświadczyć kluczowych wydarzeń bez wcześniejszej wiedzy. Ponadto pojawiły się komentarze sugerujące chęć większej eksploracji postaci, szczególnie w odniesieniu do następstw śmierci Zee.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Order of Things

Zawartość książki:

Rozdzierająca serce powieść o dziewczynce, która musi pogodzić się z nagłą śmiercią swojej najlepszej przyjaciółki.

Jedenastoletnia April Jackson uwielbia grać na perkusji, prawie tak bardzo, jak kocha swoją najlepszą przyjaciółkę, Zee, cudowne skrzypce. Obie marzą o tym, by pewnego dnia zostać profesjonalnymi muzykami. Kiedy Zee zaczyna uczęszczać do nowej szkoły, która będzie pielęgnować jego talent, April decyduje, że nadszedł czas, aby ona również spełniła swoje marzenia i w końcu wzięła lekcje gry na perkusji. Wie, że na początku nie jest zbyt dobra, ale dzięki wsparciu Zee wie również, że pewnego dnia może być tak dobra jak jej bohaterka, Sheila E., i podróżować po całym świecie z pałeczkami perkusyjnymi w dłoni.

Kiedy dzieje się coś nie do pomyślenia i Zee nagle odchodzi, April jest zdruzgotana żalem. Bez Zee nic nie jest takie, jakie powinno być. Tata Zee nie dostarcza poczty na swojej trasie pocztowej tak, jak powinien. Mama April nagle spotyka się z kimś nowym, kto zajmuje zbyt wiele miejsca w ich życiu. Za każdym razem, gdy April próbuje grać na perkusji, myśli tylko o Zee.

April nie jest pewna, jak poradzić sobie z okropnym uczuciem bycia bez Zee. Zdesperowana, by pomóc tacie Zee, postanawia potajemnie dostarczać pocztę, którą on zaniedbuje. Ale kiedy na swojej trasie odkrywa, że kolega z klasy ma kłopoty, nie zastanawia się nad tym, co wie, że należy zrobić.