Portrety Adirondack: Kawałek czasu

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem opowiadań i poezji autorstwa Jeanne Robert Foster, oferującym wgląd w życie w Adirondacks pod koniec XIX i na początku XX wieku. Jest chwalona za opowiadanie historii, bogaty kontekst historyczny i eksplorację ludzkich doświadczeń przez pryzmat życia Foster. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za inspirującą i wciągającą, niektórzy oczekiwali innego formatu i wyrazili mieszane uczucia co do jakości poezji.

⬤ Urzekająca opowieść, która ożywia głosy ludzi gór.
⬤ Bogaty kontekst historyczny, który pokazuje życie w Adirondacks i oddaje ludzkie doświadczenia.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w ubóstwo, odporność i osobistą transformację. # # Celebrated as a source of inspiration with intimate details of individual and community life.

⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali zbioru opublikowanej poezji i byli rozczarowani, że zawiera on niepublikowane utwory.
⬤ Jakość poezji była postrzegana jako niska w porównaniu do znanych poetów, takich jak Frost.
⬤ Istnieją mieszane uczucia co do ogólnej skuteczności w porównaniu z oczekiwaniami dotyczącymi biografii Fostera.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Adirondack Portraits: A Piece of Time

Zawartość książki:

Adirondack Portraits: A Piece of Time to poruszająca poetycka wypowiedź na temat dzikiej przyrody Adirondack i ludzi, którzy walczyli z bezlitosnym środowiskiem gór, aby osiedlić się tam pod koniec XIX wieku. Książka opowiada również o niezwykłej Jeanne Robert Foster (1879-1970).

Urodzona w ubóstwie w Adirondacks, jako młoda kobieta pojawiła się w centrum literackich i artystycznych kręgów swoich czasów, jako współpracowniczka Forda Madoxa Forda, Jamesa Joyce'a, Ezry Pounda, T.S. Eliota oraz Yeatsów, ojca i syna.

Adirondack Portraits daje nam wgląd we wczesne życie Jeanne i niektóre wpływy, które pomogły jej przejść od surowej fizycznej egzystencji do niezapomnianego świata Nowego Jorku, Paryża i Londynu w latach dwudziestych XX wieku. Przede wszystkim jej wiersze i utwory prozatorskie są, mówiąc słowami Alfreda Kazina, próbą odzyskania zapomnianego czasu, zarejestrowania z miłością i podziwem oraz trwałym zdumieniem życia pełnego trudów, niekończącego się wysiłku, a może przede wszystkim rodzaju izolacji, która dominowała w wiejskim życiu w Ameryce.