Portret Williama Maxwella: Wspomnienia i uznanie

Opinie czytelników

Zbiór esejów celebrujących życie i twórczość Williama Maxwella, napisany przez czternastu wybitnych pisarzy, którzy go podziwiali. Zastanawiają się nad jego głębokim wpływem na literaturę i jego osobistymi cechami. Pomimo szczerego uznania, istnieje obawa, że własne prace Maxwella pozostają w cieniu i mogą być niedoceniane w szerszym krajobrazie literackim.

Eseje są pięknie napisane i zapewniają głęboki wgląd w charakter Maxwella jako kochającej, hojnej i spostrzegawczej osoby. Wśród autorów są znani pisarze, tacy jak John Updike i Alice Munro, co dodaje kolekcji wagi. Podkreślono spuściznę literacką Maxwella i jego wpływ na innych, wraz z poruszającymi osobistymi anegdotami. Książka zachęca czytelników do ponownego odkrycia własnych tekstów Maxwella.

Chociaż hołdy są wzruszające, niektóre recenzje wspominają, że odnoszą się one głównie do Maxwella jako osoby, a nie koncentrują się na jego literackim wkładzie. Można odnieść wrażenie, że książka może być kazaniem dla nawróconych, być może nie angażując nowych czytelników lub podkreślając, dlaczego dzieła Maxwella powinny zostać ponownie odwiedzone.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A William Maxwell Portrait: Memories and Appreciations

Zawartość książki:

William Maxwell, który zmarł w lipcu 2000 roku, był czczony jako jeden z największych amerykańskich pisarzy XX wieku i wieloletni redaktor beletrystyki w The New Yorker. Teraz pisarze, którzy znali Maxwella i inspirowali się nim - zarówno człowiekiem, jak i jego twórczością - oferują intymne eseje, w większości napisane specjalnie dla tego tomu, które "przywracają go do życia, tuż przed nami".

"Alec Wilkinson pisze o Maxwellu jako mentorze Edward Hirsch wspomina go w podeszłym wieku Charles Baxter oświetla wspaniałą powieść So Long, See You Tomorrow Ben Cheever wspomina Maxwella i własnego ojca Donna Tartt żywo opisuje życzliwość Maxwella dla siebie jako pierwszej powieściopisarki, a Michael Collier podziwia go jako doskonałego korespondenta literackiego. Inne słowa uznania obejmują wnikliwe fragmenty Alice Munro, Anthony'ego Hechta, wiersz Johna Updike'a i krótki hołd od Pauli Fox.

Tę wspaniałą kolekcję kończy sam Maxwell w niepublikowanym przemówieniu "Pisarz jako iluzjonista". ".