Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest dobrze napisanym pamiętnikiem, który oddaje istotę dorastania w Memphis, łącząc humor i nostalgię. Otrzymała pozytywne opinie za szczegółową i sugestywną prozę, choć niektórzy czytelnicy uznali niektóre elementy stylu pisania za trudne.
Zalety:⬤ Dobrze napisany pamiętnik
⬤ uchwycił moment w Memphis
⬤ wywołuje nostalgię u osób zaznajomionych z tym obszarem
⬤ chwalony przez innych pisarzy za humor i szczerość
⬤ szczegółowe doświadczenia dorastania w latach 40. i 50. XX wieku.
Wady:Niektórzy czytelnicy zmagali się ze stylem pisania i mieli trudności z przebrnięciem przez niektóre fragmenty; nie wszyscy czytelnicy byli urzeczeni opowiadaną historią.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Memphis Afternoons
Zawartość książki:
James Conaway wiedział, że coś jest nie tak z jego ojcem, zanim pozwolił sobie zbyt głęboko się nad tym zastanowić. Oznaki były widoczne w rozmowach telefonicznych i tajemniczych listach.
Następnie podczas podróży reporterskiej do rodzinnego miasta Conaway musiał zmierzyć się z faktami: jego ojciec był we wczesnym stadium choroby Alzheimera, przerażającej choroby, która zainspirowała ten pięknie napisany pamiętnik o rodzinie i Południu. Kiedy pamięć opuściła jego ojca, autor został poruszony, aby odtworzyć świat, który dzielili, a pamięć jest bastionem przeciwko zapomnieniu. Wiele z tych fragmentów jest skandalicznie zabawnych.
Książka przenosi nas do społeczeństwa, w którym zasady południowej dżentelmeńskości wciąż obowiązywały, choć ledwo.
Przyzwoitość zawsze toczyła wątpliwą bitwę z burbonem, a teraz została pokonana przez takich jak Elvis Presley i Jack Kerouc. Z ironicznym dowcipem Conaway zręcznie oddaje młodość, w której polowania i wędkarstwo ustępują miejsca bijatykom, imprezom debiutantek i literackim poszukiwaniom.
Historia opowiedziana jest na tle tęsknoty starszego pokolenia, które z opóźnieniem docenia swoje nadzieje, ideały i zmniejszoną powojenną rzeczywistość. Conaway pisze o idiosynkrazjach życia rodzinnego z przenikliwym, ale czułym poczuciem absurdu, szczególnie o czasami kochającej, tajemniczej relacji z ojcem. Łączy pokolenia przestarzały, ale potężny kodeks postępowania, przywołany tutaj z niezwykłą żywością i humorem.
Jim Lehrer w The Washington Post - "Głęboka... przezabawna... szczera i poważna...
dowód na to, że bogowie patrzą przychylniej na niektórych pisarzy niż na innych... conaway porusza się po swojej rodzinie i życiu w Memphis w latach 40.
i 50. z płynnością i wdziękiem malarza impresjonisty". Tracy Kidder (Mountains Beyond Mountains, House) - "Wzorowa...
wciągająca...
smutna i zabawna.... Budzi nasze własne wspomnienia, sprawia, że nasze własne życie staje się dla nas bardziej dostępne." Rick Bass (The Ninemile Wolves) "Szaleję za tą książką i błagam naród, aby ją przeczytał... o wstrząsającej wspaniałości, bezgłębności ludzkiego serca".
