Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Afternoons Go Nowhere
Fascynacja historią, zarówno jako źródłem ludzkich dramatów, jak i polem do artystycznych spekulacji, charakteryzuje ten zbiór wierszy Sheenagh Pugh. Jesteśmy tu z buntownikami, którzy plądrują Pałac Sabaudzki lub w głowie zaniepokojonego króla Francji, który był przekonany, że jest ze szkła, lub z biskupem Thorlackiem, błogosławiącym nawiedzony przez demony klif.
Jesteśmy tak samo zafascynowani lukami w kronikach, nieścisłościami, plotkami, jak i reliktami: kamiennymi ruinami, posągami nękanymi przez mewy, Dziewicą Norweską w witrażu.
Zbiór ten opowiada przede wszystkim o ludziach, ale jest też przesiąknięty północną pogodą i wodami Wysp Szkockich, gdzie Pugh obecnie mieszka. Tytułowy wiersz odnosi się do nagłej ciemności w zimowe popołudnia, ale także do tematu ponadczasowości przewijającego się przez cały zbiór.
W Afternoons Go Nowhere przeszłość wydaje się bardziej istotna dla teraźniejszości niż kiedykolwiek, ludzka natura nigdy nie jest całkowicie przewidywalna i często bezsensowna, a świat przyrody wydaje się pełen paradoksalnego piękna. Jest też utwór całkowicie sympatyzujący z cyfrową nową erą, w którym ludzie na "dworcu autobusowym" wpatrują się w swoje telefony, wiersz wychwala łączność w nudnym kontekście. Złożony, ale z jasnymi tematami i przejrzystym, muzycznym językiem, dziesiąty zbiór Sheenagh Pugh zachwyci wymagających czytelników.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)