Poplecznicy Hitlera: nazistowscy kaci i ich ucieczka przed wymiarem sprawiedliwości po II wojnie światowej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Hitler's Henchmen: Nazi Executioners and How They Escaped Justice After WWII

Zawartość książki:

Helmut Ortner ujawnia oszałamiającą historię sprawców, ofiar i osób postronnych w hitlerowskich Niemczech. Odkrywa szokujące dowody bezlitosnej epoki - i haniebnych zaniedbań powojennego niemieckiego wymiaru sprawiedliwości.

Johann Reichhart był mianowanym przez państwo katem sądowym w Bawarii od 1924 roku do końca wojny w Europie. W czasach nazistowskich wykonał egzekucje na wielu osobach skazanych na śmierć za opór wobec narodowego socjalizmu, w tym na wielu osobach zamieszanych w zamach bombowy na Adolfa Hitlera z 20 lipca 1944 roku.

Jako członek SS-Totenkopfverbnde, organizacji SS odpowiedzialnej za zarządzanie obozami koncentracyjnymi i obozami zagłady, Arnold Strippel służył w wielu lokalizacjach podczas awansu do stopnia SS-Obersturmfhrera. Należały do nich Natzweiler-Struthof, Buchenwald, Majdanek, Ravensbrck i Neuengamme, gdzie był odpowiedzialny za mordowanie ofiar serii eksperymentów medycznych związanych z gruźlicą. Podobnie jak Reichhart, Erich Schwinge był również zaangażowany w sferę prawną podczas III Rzeszy. Niemiecki prawnik wojskowy, w 1931 roku został profesorem prawa, a od 1936 roku pisał komentarze prawne do niemieckiego wojskowego prawa karnego, które miały decydujące znaczenie w erze nazistowskiej.

Oprócz roli, jaką odegrali w reżimie Hitlera, wszyscy trzej mężczyźni mieli jeszcze jedną wspólną cechę - przeżyli wojnę i wznowili karierę w Republice Federalnej Niemiec Adenauera.

W książce Hitler's Henchmen Helmut Ortner odkrywa pełne historie Reichharta, Strippela, Schwinge'a i innych im podobnych, nazistowskich oprawców, którzy po wojnie cieszyli się karierą sędziów, profesorów uniwersyteckich, lekarzy i polityków. Czy byli bezdusznymi trybikami w machinie nazistowskiego państwa, czy wyidealizowanymi prześladowcami? Ortner ujawnia, że zapomniano nie tylko o ich nazistowskiej przeszłości, ale także o tym, jak cierpienie ofiar, w tym bojowników ruchu oporu, takich jak Georg Elser i Maurice Becaud, oraz ich krewnych zostało stłumione i zignorowane.