POPism: Lata sześćdziesiąte Warhola

Opinie czytelników

Wspomnienia Andy'ego Warhola „Popism” oferują wyjątkowe i szczere spojrzenie na lata sześćdziesiąte, w szczególności na tętniącą życiem nowojorską scenę artystyczną, oczami Warhola. Chociaż książka jest przyjemna i wnikliwa, czytelnicy zauważyli mieszankę nostalgii i rozczarowania w odniesieniu do jej treści i prezentacji, ponieważ oczekiwania mogą nie być zgodne ze stylem narracji i głębią artystycznej eksploracji.

Książka zapewnia fascynującą i wciągającą narrację wypełnioną osobistymi anegdotami, bogatymi opisami sceny artystycznej lat 60. i wglądem w proces twórczy Warhola. Jest postrzegana jako łatwa, zabawna lektura, która z powodzeniem oddaje ducha epoki. Fani doceniają humor i głos Warhola, a wielu uważa, że jest to cenny dodatek do ich kolekcji.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książce brakuje głębi, skupiając się raczej na plotkach niż dogłębnej krytyce sztuki. Istnieją obawy dotyczące dokładności historycznej i współautorstwa przyćmiewającego autentyczny głos Warhola. Ponadto kilku recenzentów wspomniało o kwestiach fizycznych, takich jak błędy w druku i niezadowolenie z okładki książki różniącej się od oczekiwanej. Ogólnie rzecz biorąc, nie każdy może uznać styl narracji za wciągający.

(na podstawie 42 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

POPism: The Warhol Sixties

Zawartość książki:

Anegdotyczny, zabawny, szczery POPism jest osobistym spojrzeniem Warhola na zjawisko popu w Nowym Jorku w latach 60.

i spojrzeniem wstecz na relacje, które tworzyły scenę w Fabryce, w tym jego związek z Edie Sedgewick, który będzie tematem nadchodzącego filmu Factory Girl. W oderwanym, plotkarskim stylu, z którego słynął, Warhol opowiada wszystko - ostateczną wewnętrzną historię dekady rewolucji kulturalnej.