Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Rethinking Social Justice: From Peoples to Populations
Na początku lat siedemdziesiątych XX wieku australijskie rządy zaczęły traktować Aborygenów i mieszkańców wysp Cieśniny Torresa jako ludność zdolną do samostanowienia.
Czterdzieści lat później wiara w samostanowienie rdzennej ludności została osłabiona przez patologię rdzennej ludności, niewłaściwy optymizm polityczny i utrzymujące się luki społeczno-ekonomiczne. Niniejszy wpis wyjaśnia tę zmianę, argumentując, że australijskie myślenie o rdzennej ludności jest ciągłą, nierozwiązywalną walką między ideami ludów i populacji.
Oferując migawki momentów z ostatnich 40 lat, w których napięcia te są namacalne, od uhonorowania dziedzictwa i ilościowego określenia niekorzystnej sytuacji po uznanie zniszczenia kolonizacji i przewidywanie odbudowy rdzennej ludności, ta książka nie tylko pyta, czy państwo kolonialne osadników może instruować skolonizowanych w sztuce samorządności, ale także w jaki sposób może uzasadnić robienie czegokolwiek mniej „.