Poniedziałkowa kawa i inne historie o macierzyństwie dzieci ze specjalnymi potrzebami

Opinie czytelników

Książka jest wzruszającym zbiorem esejów, poezji i opowiadań, które zapewniają głęboki wgląd w doświadczenia matek wychowujących dzieci ze specjalnymi potrzebami. Wywołuje silne emocje i zachęca do empatii, zrozumienia i współczucia dla wszystkich rodzin.

Książka oferuje bogactwo osobistych spostrzeżeń i historii matek, celebrując ich głos. Jest emocjonalna i zrozumiała, służąc jako źródło zrozumienia zarówno dla rodzin, jak i osób niezaznajomionych ze specjalnymi potrzebami. Czytelnicy uznają ją za inspirującą i przypominającą o znaczeniu empatii i współczucia.

Niektórzy czytelnicy mogą mieć wrażenie, że skupienie się na matkach może nie współgrać tak silnie z tymi, którzy nie są rodzicami lub nie mają osobistego związku ze specjalnymi potrzebami. Ponadto, emocjonalna treść może być dla niektórych przytłaczająca.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Monday Coffee and Other Stories of Mothering Children with Special Needs

Zawartość książki:

Matki dzieci ze specjalnymi potrzebami odczuwają jednocześnie poczucie winy, smutek i radość, co jest trudne do zrozumienia. Matki w tej antologii nie szukają litości; zamiast tego ilustrują złożoność emocji, które zaczynają się od diagnozy, badają opiekę zarówno we wczesnych, jak i późniejszych latach, i zapraszają nas do bycia świadkami następstw zbyt wczesnej śmierci ich dzieci. Łącząc eseje, wiersze i grafiki matek dzieci z szerokim zakresem niepełnosprawności, Jones i Whiteacre zredagowali zbiór, który podkreśla wyzwania i radości macierzyństwa, ujawniając zarówno obawy, jak i winne przyjemności, gdy matki badają swoje relacje z dziećmi, partnerami, rodzinami, opiekunami, wychowawcami i społecznością medyczną. "Wyjątkowa kompilacja tekstów. To bardzo ważna lektura dla pedagogów, lekarzy, terapeutów i każdego, kto pracuje z rodzinami dzieci o specjalnych potrzebach. Sprawi, że będziemy się śmiać i płakać. A co najważniejsze, otworzy nam oczy i pomoże zrozumieć i skuteczniej wspierać". - Dr Ina Whitman, neonatolog, St. Vincent Women's Hospital "W książce "Poniedziałkowa kawa i inne historie o macierzyństwie dzieci specjalnej troski" autorki radzą sobie z poważnymi trudnościami generowanymi przez dzieci, które cierpią z powodu wyniszczających schorzeń wymagających stałej opieki i ogólnie społeczeństwa, które staje się coraz mniej skłonne - lub finansowo zdolne, jeśli wolisz poprawność polityczną od prawdy - do pomocy.

Wszystkie radzą sobie z poczuciem winy, frustracją, gniewem i bólem, które powoduje ta walka. Każda matka nauczyła się robić to na swój własny sposób i stała się silniejsza. To, czym te narracje dzielą się z nami, jako czytelnikami, to poczucie nadziei przełożone na język dzięki łasce czynów, które stworzyły słowa. Zrób przysługę ludzkości i przyczyń się do wartościowego przedsięwzięcia, kupując tę książkę. Zrób sobie przysługę, czytając ją". -Jim McGarrah, wielokrotnie nagradzany autor "A Temporary Sort of Peace" i "Breakfast at Denny's" ""Wyjątkowych rodziców się nie wybiera, ich się tworzy" - mówi Ann Bremer w eseju z tej niezwykłej książki. Kute jest bardziej podobne do tego, lub być może wyżarzane, w tyglu, którego nie można zrozumieć, chyba że ty też byłeś rodzicem dziecka z autyzmem, zespołem Downa, porażeniem mózgowym lub jakimkolwiek innym schorzeniem zebranym pod popularnym obecnie przydomkiem "specjalnych potrzeb". Te nawiedzające eseje i wiersze przywróciły mnie do wczesnego, mrocznego okresu narodzin i diagnozy mojego syna, zanim wybrałem ostrożną drogę, tak jak robią to ci autorzy, przez ruiny naiwnego marzenia o idealnej, złotej rodzinie z powrotem do wdzięczności za rodziny, które mamy. W tej szczerej, surowej książce nie ma nadziei Pollyanny, ale tekst rezonuje złożonymi emocjami, które wykraczają poza rozpacz.

Wyjechałem z empatią i podziwem dla zaciekłej wiary i hartu ducha tych matek, które przypominają mi te z grup wsparcia, do których dołączyłem i które założyłem, gdy mój syn był w gimnazjum. Podczas gdy inni rodzice martwili się o zaproszenia na imprezy i podania na studia, my zastanawialiśmy się, czy moje dziecko kiedykolwiek powie słowo "mama"? Kto się nim zaopiekuje, gdy mnie zabraknie? Kto za to zapłaci? Kto będzie go kochał? A nawet, czy moje dziecko będzie jeszcze żyło jesienią swojego ostatniego roku? A jednak, w jakiś sposób, idziemy dalej. Trwamy, ucząc się zmieniać nasze wizje doskonałości. Trwamy też, ponieważ mamy siebie nawzajem. I mamy książki takie jak ta, które przypominają nam z mocą i wdziękiem, jak znieść to, czego czasami boimy się, że nie możemy". -Rebecca Foust, wielokrotnie nagradzana autorka książek God, Seed, All That Gorgeous Pitiless Song oraz nowego manuskryptu, który znalazł się na krótkiej liście do nagród Dorset i Kathryn A. Morton.