Southern Hyperboles: Metafigurative Strategies of Narration
W Southern Hyperboles: Metafiguratywne strategie narracji, Michal Choiń.
Ski konfrontuje się z często paradoksalnymi i przesadnymi elementami literatury południowej, koncentrując się na dominujących trybach narracji i strategiach reprezentacji w dziełach powstałych od wczesnych lat trzydziestych do późnych lat pięćdziesiątych. Zwracając ponownie uwagę na renderowanie gotyku i groteski, Choiń.
Ski argumentuje, że modernistyczna literatura z amerykańskiego Południa często wykorzystuje hiperbolę, która eskaluje kontrasty i zaburza poczucie normalności.
Skupiając się na tym, jak pisarze przetwarzali Południe poprzez narracje hiperbolicznego nadmiaru, Southern Hyperboles bada sposób rozumienia wykuty z napięć segregowanego, patriarchalnego społeczeństwa napędzanego rasową i społeczną dekoracją. Poruszając się chronologicznie, Choiń.
Ski śledzi różne przejawy hiperbolicznej metalogiki w dziełach siedmiu autorów: Katherine Anne Porter, Williama Faulknera, Lillian Smith, Katherine Du Pre Lumpkin, Tennessee Williamsa, Flannery O'Connor i Harper Lee. Tryb hiperboli zidentyfikowany przez Choiń.
Ski opiera się na zderzeniu przeciwieństw, wraz z szybką intensyfikacją dysharmonijnych idei popychanych do skrajności, prowadząc do ostatecznego zerwania z ustalonym decorum. Szok wywołany przez hiperbolę generuje chwilowy stan dezorientacji, który szybko się rozprasza, pozwalając odbiorcom osiągnąć nowe zrozumienie otaczającego ich świata.
Łącząc innowacyjne wykorzystanie teorii retoryki z drobiazgową analizą tekstów literackich, Southern Hyperboles wyjaśnia sprzeczne i zazębiające się kwestie związane z pamięcią, traumą społeczną, groteskowością i niespokojnymi mitologiami, które przenikają Południe Stanów Zjednoczonych.
