Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „The Southern Strategy” podkreślają dogłębną analizę brytyjskiej kampanii w południowych koloniach podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Jest chwalona za szczegółowe opisy mniej znanych bitew i mapy taktyczne. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że brakuje w niej nowych spostrzeżeń i zawiera nieścisłości dotyczące szczegółów historycznych.
Zalety:⬤ Doskonała i szczegółowa analiza bitew
⬤ dokładne badania
⬤ dobrze napisana narracja
⬤ zawiera dokładne i pomocne mapy
⬤ zapewnia wgląd w mniej znane starcia
⬤ przyjemna zarówno dla historyków, jak i zwykłych czytelników.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jest to powtórka z poprzednich prac
⬤ brakuje nowych spostrzeżeń
⬤ zawiera nieścisłości historyczne i mylące stwierdzenia
⬤ niektóre raporty o rozłączności narracji
⬤ krytyka użycia nazw i terminów dotyczących bitew.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Southern Strategy: Britain's Conquest of South Carolina and Georgia, 1775-1780
Zawartość książki:
Ponowna analiza głównych bitew i taktyk Południa w amerykańskiej wojnie o niepodległość.
Finalista 2005 Distinguished Writing Award przyznawanej przez Army Historical Foundation oraz 2005 Thomas Fleming Book Award przyznawanej przez American Revolution Round Table of Philadelphia, The Southern Strategy przenosi tradycyjny punkt widzenia Rewolucji Amerykańskiej z północnych kolonii na Południe w tym studium krytycznego okresu od 1775 do wiosny 1780 roku. David K.
Wilson sugeruje, że paradoks brytyjskiej porażki w 1781 r. - po tym, jak armie Korony zmiażdżyły cały zorganizowany opór w Karolinie Południowej i Georgii - ma sens tylko wtedy, gdy zrozumie się fundamentalne wady tego, co współcześni historycy nazywają brytyjską strategią południową. W swojej ocenie dokładnie analizuje bitwy i potyczki, aby stworzyć kompleksową historię wojskową rewolucji na południu do maja 1780 roku.
Jako kartograf i student geografii pól bitewnych, Wilson dołącza szczegółowe, oryginalne mapy bitew i rozkazy bitewne dla każdego starcia. Oceniając strategię i taktykę najważniejszych konfliktów, Wilson testuje tezę, że Brytyjczycy mogli zebrać siłę roboczą potrzebną do zwycięstwa na Południu poprzez wykorzystanie ogromnego rezerwuaru południowych lojalistów i stwierdza, że ich polityka była błędna zarówno pod względem koncepcji, jak i wykonania.
