The Polish Theatre of the Holocaust
Polski teatr wobec Holokaustu Grzegorza Niziołka to pionierska analiza wpływu i spuścizny Holokaustu na polski teatr i społeczeństwo od 1945 roku do dziś. Ukazuje rolę teatru jako kluczowego medium zbiorowej pamięci - i zbiorowego zapominania - o traumie Holokaustu dokonanego przez nazistów na ziemiach polskich. Okres ten dał początek dwóm najbardziej radykalnym i wpływowym ideom teatralnym podczas pracy nad spektaklami poruszającymi temat Holokaustu, Teatrowi ubogiemu Grotowskiego i Teatrowi śmierci Kantora, ale autor bada głębszy wpływ roli, jaką teatr odegrał w procesach zbiorowego dezawuowania bycia świadkiem cierpienia innych.
W pierwszej części autorka przygląda się sześciu dekadom polskiego teatru kształtowanego przez perspektywę Zagłady, w którym jej obecność jest w różny sposób widoczna lub wypierana. Szczególną uwagę poświęca różnym rodzajom zniekształceń i efektowi „złego widzenia” w teatrze, a także śladom afektywnego odbioru: szokowi, wzmożonej empatii, obojętności. W części drugiej Niziołek analizuje szereg wydarzeń teatralnych, w tym produkcje Leona Schillera, Jerzego Grotowskiego, Tadeusza Kantora, Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Warlikowskiego i Ondreja Spis k. Rozważa, w jaki sposób te produkcje konfrontowały się z doświadczeniem dawania świadectwa i były głęboko ukształtowane przez dziedzictwo Holokaustu.
The Polish Theatre of the Holocaust ujawnia, w jaki sposób - świadcząc o doświadczeniu Holokaustu przez społeczeństwo - teatr stał się miejscem fundamentalnych procesów zachodzących w polskiej kulturze, konfrontując się z tłumionymi traumatycznymi doświadczeniami wojennymi i zbiorową tożsamością ukształtowaną przez przeszłość.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)