Półprawdy

Opinie czytelników

Książka jest romantycznym suspensem, który łączy w sobie elementy tajemnicy, tajnych stowarzyszeń i dramatu rodzinnego, koncentrując się na Amelii, która przenosi się do college'u swojego brata, aby zbadać jego wypadek i zniknięcie dziewczyny. Recenzje podkreślają wciągającą fabułę, dynamikę postaci i nieoczekiwane zwroty akcji, ale niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje romansu i uważają, że zakończenie pozostawia zbyt wiele pytań bez odpowiedzi.

⬤ Wciągająca fabuła z trzymającymi w napięciu zwrotami akcji
⬤ dobrze rozwinięte postacie, zwłaszcza dynamika między Amelią i Loganem
⬤ wciągający styl pisania, który oddaje otoczenie i atmosferę
⬤ skutecznie łączy romans z tajemnicą
⬤ utrzymuje czytelników w napięciu przez cały czas.

⬤ Aspekty romansowe były rozczarowujące, opisywane jako powolne spalanie z minimalną pikanterią
⬤ niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za pospieszne i uważali, że nie zapewnia ono wystarczającego rozwiązania
⬤ zauważono sporadyczne problemy z korektą
⬤ niektóre elementy fabuły dotyczące tajnych stowarzyszeń zostały uznane za zbyt dramatyczne lub nieprawdopodobne.

(na podstawie 316 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Half-Truths

Zawartość książki:

Słyszałeś o tych grupach - tych tajnych, do których zapraszani są tylko cr me de la cr me, tych, o których spekuluje się od wieków - jestem drugim w mojej rodzinie zaproszonym do udziału, ale dla nich jestem świeżym mięsem. Nową krwią. Nowe pieniądze też.

Myślą, że ominą mnie łokciem, że jestem tu dla ich rozrywki, żeby mogli się po mnie przejść, ale wkrótce przekonają się, że tak nie jest.

Mogę wyglądać jak jedna z nich, z moimi designerskimi torebkami i ubraniami prosto z paryskich wybiegów, ale tak nie jest. Jestem tu po odpowiedzi, by zemścić się za krew przelaną na ich wielowiekowych perskich dywanach.

Przeniosłam się tutaj w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, co stało się z moim starszym bratem, który uciekł stąd, i moim przyjacielem, który najwyraźniej rozpłynął się w powietrzu. Z pewnością nie przyjechałam tu dla uwagi gwiazdora hokeja, niezależnie od tego, jak bardzo przyciągał mój wzrok. Nie byłam tu po to, by się mu przyglądać, oceniać go czy wczytywać się w jego tajemniczą aurę. Byłam tu dla społeczeństwa, ponieważ tylko oni mieli odpowiedzi, których potrzebowałam. Tak było, dopóki nie dowiedziałem się, że aby uzyskać te odpowiedzi, muszę przejść przez niego. Powiedział, że jeśli chcę się dostać, muszę grać według ich zasad, podążać za ich wskazówkami.

To gra, w którą jestem gotów zagrać.

Mogę być drugą osobą, o której wiem, że została zaproszona do ich społeczności, ale będę pierwszą, która wyjdzie z tego nienaruszona.