Północne hrabstwa: Orkady i Caithness od 870 do 1470 roku

Opinie czytelników

Książka stanowi kompleksową analizę naukową politycznych, społeczno-gospodarczych i kościelnych aspektów średniowiecznej talasokracji na północnym Atlantyku, koncentrując się na wzajemnych powiązaniach Szkocji i Skandynawii. Opiera się na różnych źródłach pierwotnych i odkryciach archeologicznych, aby przedstawić szczegółową narrację o hrabstwach w regionie.

Książka jest wysoko ceniona za jej kompleksowy zakres, imponujące odniesienia akademickie oraz równowagę między spostrzeżeniami historycznymi i archeologicznymi. Zawiera cenne źródła pierwotne, takie jak sagi i karty, i jest odpowiednia dla badaczy i osób zainteresowanych epoką wikingów oraz hrabstwami Orkadów i Caithness. Wielu czytelników uważa ją za łatwą w nawigacji i dobrą pracę referencyjną.

Niektórzy użytkownicy zauważyli trudności z nawigacją w wersji Kindle w porównaniu do wersji papierowej. Chociaż treść jest bogata, może spodobać się przede wszystkim osobom silnie zainteresowanym historią akademicką, co może ograniczyć jej odbiorców.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Northern Earldoms: Orkney and Caithness from Ad 870 to 1470

Zawartość książki:

Średniowieczne hrabstwa Orkadów i Caithness znajdowały się pomiędzy dwoma światami - norweskim i szkockim. Były to morskie lordostwa podzielone lub zjednoczone przez burzliwe wody cieśniny Pentland Firth. To nieprawdopodobne połączenie terytorium wyspiarskiego i kontynentalnego przetrwało jako jedno lordostwo przez 600 lat, wbrew przeciwnościom losu. Wyrosłe z wiru wikingów we wczesnym średniowieczu, stało się ugruntowanym i bogatym księstwem, które zdominowało północne wody, z renomowaną dynastią hrabiów. Pomimo peryferyjnego położenia, hrabiowie ci byli w pełni w kontakcie z królestwami Norwegii i Szkocji i coraz bardziej podlegali władcom tych królestw.

To, w jaki sposób utrzymali swoją niezależność i jak przetrwali starcie lojalności, to tematy poruszane w tej książce od wczesnej epoki wikingów do późnego średniowiecza, kiedy potężni feudalni hrabiowie Sinclair rządzili wyspami i odzyskali posiadanie Caithness.

Jest to opowieść o czasach, gdy Wyspy Północne Szkocji były częścią innego podmiotu narodowego, co wyjaśnia tło nie-gaelickiej kultury tego regionu, gdy więzi przez Morze Północne były równie ważne, jak więzi z królestwem Szkocji na południu.