Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Polly spędzała większość dni siedząc samotnie, smutno patrząc na swoje odbicie w lustrze. Niezliczone samotne godziny spędzała próbując zrozumieć, dlaczego wszystkie wiewiórki w lesie nie chciały jej zaakceptować.
W lustrze widziała długie, kręcone rzęsy i ogromne oczy. Jej futro było miękkie i jedwabiste z niezwykłymi refleksami. Jego kolor zmieniał się w zależności od tego, jak padały na nie promienie słoneczne.
Futro pod jej brzuchem było białe jak śnieg.
Jej ogon był długi, pełny i krzaczasty. Obserwując swoje odbicie w lustrze, boleśnie uświadomiła sobie uderzające różnice między nią a wszystkimi innymi wiewiórkami.
Podobnie jak wszystkie inne wiewiórki w lesie, jej matka miała takie same małe czarne oczy, matowe szare futro i półkrótki, mniej krzaczasty ogon. Nawet jej matka była zaskoczona jej niezwykłymi cechami. Trudna sytuacja Polly zilustruje ci, jak dzisiejsze dzieci biorą każdą cechę lub różnice fizyczne i znajdują winę, by się z ciebie śmiać, drwić, dokuczać, a czasem brutalnie atakować.
Może to być przyczyną niskiej samooceny, strachu i smutku, a wszystko to dlatego, że ktoś cię nie lubi, ponieważ jesteś inny. Pamiętam, jak dorastałem w społeczności, w której moi rówieśnicy szydzili ze mnie z powodu koloru mojej skóry. Niestety, odrzucenie, lekceważenie, dokuczanie i drwiny nadal istnieją w formie zastraszania, a dziś są jeszcze bardziej powszechne.
Czytając historię Polly, zobaczysz, jak pewna mała wiewiórka zyskała szacunek i przyjaźń rówieśników dzięki swojej bezinteresowności, odwadze i męstwu. Jej rówieśnicy otrzymają cenną lekcję na temat nieosądzania kogoś ze względu na jego narodowość, wygląd fizyczny, rasę lub pochodzenie etniczne.