Ocena:
Recenzje książki „Sexual Politics” Kate Millett podkreślają jej znaczący wpływ na myśl feministyczną i analizę literatury, ukazując zarówno pochwały za przełomowe spostrzeżenia, jak i krytykę za postrzegane uprzedzenia. Podczas gdy wielu recenzentów chwali głęboką eksplorację patriarchatu przez Millett i literacką krytykę autorów płci męskiej, niektórzy twierdzą, że jej analiza jest błędna i zbyt uproszczona, wyrażając obawy dotyczące jej poglądu na dynamikę płci.
Zalety:Praca Millett jest chwalona za jej naukowe, ale czytelne podejście, dogłębną analizę patriarchatu, dokładne badanie problematycznych męskich autorów i jej historyczne znaczenie w feministycznej krytyce literackiej. Wielu recenzentów uznało ją za pouczającą, przełomową i niezbędną do zrozumienia współczesnego ruchu feministycznego.
Wady:Krytycy twierdzą, że analiza Millett jest niesprawiedliwa, pozbawiona współczucia dla mężczyzn i naznaczona stronniczością, która upraszcza złożone kwestie. Niektóre recenzje wspominają o jej pisarstwie jako zimnym i pozbawionym osobowości, podczas gdy inni uważają, że jej wnioski dotyczące małżeństwa i relacji rodzinnych są błędne. Ponadto kilku komentatorów postrzega książkę jako reprezentację bardziej radykalnej ideologii, która ich zdaniem negatywnie wpłynęła na kwestie społeczne.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
Sexual Politics
Sensacja po opublikowaniu w 1970 roku, Sexual Politics dokumentuje podporządkowanie kobiet w wielkiej literaturze i sztuce. Analiza Kate Millett dotyczy czterech szanowanych autorów - D.
H. Lawrence'a, Henry'ego Millera, Normana Mailera i Jean Genet - i buduje potępiający obraz. H.
Lawrence'a, Henry'ego Millera, Normana Mailera i Jean Genet - i buduje potępiający profil patriarchalnych mitów literatury i ich rozszerzenia na psychologię, filozofię i politykę. Jej elokwencja i popularne przykłady nauczyły pokolenie rozpoznawać nierówności podszywające się pod naturę i udowodniły wartość feministycznej krytyki we wszystkich aspektach życia.
To nowe wydanie zawiera wypowiedź badaczki Catharine A. MacKinnon i korespondentki New Yorkera Rebecci Mead na temat znaczenia pracy Millett dla podważenia samozadowolenia, które odsuwa feminizm na bok.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)