Polityka samego życia: Biomedycyna, władza i podmiotowość w XXI wieku

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za wnikliwą analizę przecięcia biologii i kultury, szczególnie w dziedzinie antropologii medycznej. Jest dobrze napisana, dobrze zorganizowana i zapewnia bogate tło dla odpowiednich teorii. Istnieją jednak problemy z fizycznym stanem książki po jej otrzymaniu.

⬤ Dobrze napisana i dobrze zorganizowana
⬤ bogate źródła
⬤ wnikliwa analiza oparta na teoriach Foucaulta
⬤ wolna od ideologicznego dogmatyzmu
⬤ podkreśla złożoną relację między biologią a instytucjami społecznymi
⬤ dostarcza niezbędnych informacji dla czytelników niezaznajomionych z tematem
⬤ przedstawia realistyczne spojrzenie na obecne i przyszłe wyzwania.

Niektóre egzemplarze mogą być dostarczone w złym stanie, o czym poinformował czytelnik, który otrzymał egzemplarz z odklejoną okładką.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Politics of Life Itself: Biomedicine, Power, and Subjectivity in the Twenty-First Century

Zawartość książki:

Przez wieki medycyna miała na celu leczenie nieprawidłowości. Ale dziś sama normalność jest otwarta na medyczne modyfikacje. Wyposażona w nowe molekularne zrozumienie ciał i umysłów oraz nowe techniki manipulowania podstawowymi procesami życiowymi na poziomie cząsteczek, komórek i genów, medycyna stara się teraz zarządzać ludzkimi procesami życiowymi. The Politics of Life Itself oferuje bardzo potrzebne badanie ostatnich osiągnięć w naukach przyrodniczych i biomedycynie, które doprowadziły do powszechnego upolitycznienia medycyny, ludzkiego życia i biotechnologii.

Unikając szumu popularnonaukowego i pesymizmu większości nauk społecznych, Nikolas Rose analizuje współczesną biopolitykę molekularną, badając rozwój genomiki, neuronauki, farmakologii i psychofarmakologii oraz sposoby, w jakie wpłynęły one na politykę rasową, kontrolę przestępczości i psychiatrię. Rose analizuje transformację biomedycyny od praktyki leczenia do rządzenia życiem; nowy nacisk na leczenie podatności na choroby, a nie choroby; zmianę w naszym rozumieniu pacjenta; pojawienie się nowych form aktywizmu medycznego; wzrost biokapitału; oraz mutacje biowładzy. Dochodzi do wniosku, że zmiany te mają głębokie konsekwencje dla tego, za kogo się uważamy i kim chcemy być.

-- "LSE News and Views".