Polityka liny

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Politics of the Rope

Zawartość książki:

To pouczające, szeroko zakrojone studium polityczne i kulturowe przedstawia ostateczny opis kampanii na rzecz zniesienia kary śmierci w latach 1955-69. Obejmuje ono dzieło współczesnej historii badające temat z wielu punktów widzenia, zarówno za, jak i przeciw, które nie zostały wcześniej tak szeroko omówione.

Od sfery polityki rządowej i parlamentarnej, przez odpowiednie grupy nacisku, po rolę środków masowego przekazu, znaczenie różnych kościołów i wpływ organizacji zawodowych, takich jak te reprezentujące policję i funkcjonariuszy więziennictwa, książka umiejętnie identyfikuje ich wzajemne oddziaływanie. Analizuje wpływ na kampanię wahań opinii publicznej i kontrowersyjnych spraw o morderstwo, takich jak Timothy Evans, Derek Bentley, Ruth Ellis i James Hanratty, które z kolei często wpływały na stan opinii publicznej Praca osadza kampanię w kontekście społecznego i kulturowego fermentu epoki (nadejście społeczeństwa permisywnego), i kontrastuje losy ruchu z innymi "kwestiami sumienia", takimi jak legalizacja aborcji, reforma prawa homoseksualnego, liberalizacja rozwodów i zniesienie cenzury teatralnej. Stara się wyjaśnić sukces kampanii w stosunkowo krótkim czasie w obliczu intensywnej antypatii opinii publicznej i wspólnych wysiłków różnych elementów establishmentu, aby udaremnić jej realizację.

Zadaje pytanie, dlaczego kampania odniosła sukces, podczas gdy tak wiele innych, napotykających mniejsze przeszkody instytucjonalne, poniosło porażkę, i pyta, dlaczego odniosła sukces, kiedy to zrobiła i w sposób, w jaki to zrobiła, oraz rozważa, czy sukces kampanii można wytłumaczyć Zeitgeist. Na jednym poziomie jest to studium polityki reform społecznych, ale na głębszym poziomie jest to studium sposobu, w jaki trendy społeczne przekładają się na działania polityczne na poziomie parlamentarnym, i ilustruje proces kształtowania polityki w obszarze ustawodawstwa prywatnego i wolnych głosów, w których "partia" dobrowolnie zajęła tylne siedzenie.