Indian Policies in the Americas: From Columbus to Collier and Beyond
William Y. Adams dorastał w rodzinie Indian Service w mieście Indian Service w latach trzydziestych XX wieku. Window Rock w Arizonie było nowo założoną stolicą administracyjną rozległego rezerwatu Navajo, a wszyscy 298 jego mieszkańcy byli pracownikami Biura Indian lub ich rodzinami. Z wyjątkiem kilku pracowników niskiego szczebla, żaden z nich nie był Navajo, ani nie miał szczegółowej znajomości świata hoganów i zagród. Byli technokratami, wykwalifikowanymi między innymi w rolnictwie, zarządzaniu terenami, leśnictwie, górnictwie, edukacji, zdrowiu publicznym i egzekwowaniu prawa. Pomimo ich zróżnicowanego pochodzenia i umiejętności, łączyła ich jednak wspólna determinacja, by "czynić dobro Indian" po dziesięcioleciach rządowych zaniedbań i złego zarządzania. Koncepcja ta powstała jednak nie w Window Rock, ale w Waszyngtonie, w siedzibie administracyjnej Biura do Spraw Indian.
W latach następujących po II wojnie światowej Adams mieszkał i pracował wśród Navajos i Hopis na wielu różnych stanowiskach. Jako badacz archeologiczny, etnolog, ankieter Biura Badań Etnicznych w Arizonie, brygadzista wypędu bydła i - co być może najważniejsze - handlarz, uświadomił sobie mit Indianina: wiarę w "Indianina" jako rodzaj jednolitej, symbolicznej postaci, która stała się surogatem setek plemion, kultur i języków rozsianych po całym kontynencie amerykańskim.
W Indian Policies in the Americas Adams odnosi się do pomysłu, że "Indianin", tak jak wyobrażały go sobie potęgi kolonialne, a później różne postkolonialne grupy interesu, był w równym stopniu ideologią, co rzeczywistością empiryczną. Adams analizuje politykę różnych mocarstw kolonialnych i postkolonialnych, a następnie zastanawia się nad wielkimi ideologicznymi, moralnymi i intelektualnymi kwestiami, które leżały u podstaw tej polityki.