Polityka energetyczna Turcji w erze Erdogana - fakty i kłamstwa

Oryginalny tytuł:

Energy Policies of Turkey During the Erdogan Era - Facts & Lies

Zawartość książki:

Erdogan odkrył w 2002 r., że polityka energetyczna i sektor energetyczny stworzą mechanizm do ustanowienia jego dynastii w Turcji. Polityka energetyczna ery Erdogana obejmuje sposób, w jaki rodzina Erdogana zaangażowała się w międzynarodowy biznes energetyczny w Turcji i krajach sąsiednich oraz w jaki stała się bogata.

Po wielu latach wspierania Calik Holding, były dyrektor generalny, Berat Albayrak, zięć Erdogana, został mianowany tureckim ministrem energetyki przez Erdogana w 2015 roku. Odkąd Erdogan doszedł do władzy w 2002 r., naukowcy opublikowali wiele książek i artykułów na temat tureckiej polityki zagranicznej i polityki wewnętrznej. Jest to jednak pierwsza książka, która łączy działania Erdogana w zakresie polityki energetycznej (kraj po kraju w porządku chronologicznym), a także opisuje podstawowe zarzuty korupcyjne, sprawę Zarraba i przemyt ropy ISIS.

W wyniku badań przeprowadzonych przez oficjalne instytucje tureckie i międzynarodowe wykazano, że zagraniczna turecka firma energetyczna była i nadal jest zaangażowana w bloki energetyczne irackiego Kurdystanu, dzięki porozumieniu Erdogana z administracją Barzaniego. Niniejsza książka ma na celu analizę tureckich stosunków energetycznych z Rosją, Azerbejdżanem, Iranem, iracko-irackim Kurdystanem, wschodnimi krajami śródziemnomorskimi i krajami Azji Środkowej od 2002 roku. Jednym z istotnych rezultatów książki jest ujawnienie, w jaki sposób Erdogan przyczynił się do bezpieczeństwa energetycznego Izraela pomimo swojej antyizraelskiej retoryki.

Czytelnik pozna szczegóły projektów energetycznych między Turcją a innymi krajami. Ponadto czytelnik pozna również role tureckich firm energetycznych bliskich rodzinie Erdogana. Książka podkreśla pogorszenie stosunków turecko-rosyjskich i jego wpływ na bezpieczeństwo energetyczne Turcji, dzięki rywalizacji Erdogana z Putinem o Syrię.

Erdogan jest u władzy od 2002 r. (prezydentem od 2014 r.) i stara się przekształcić turecki reżim polityczny, aby pozostać u władzy jak najdłużej