Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka analizuje mechanizmy strachu i destabilizacji w kontekście politycznym, koncentrując się na tym, jak negatywne przywództwo zaostrza kryzysy poprzez fałszywą reprezentację i spolaryzowane poglądy. Runciman krytykuje wybitnych przywódców, takich jak Blair, Bush i Cheney, argumentując, że ich podejście przyczynia się do zamieszania i międzynarodowej nieufności.
Zalety:Książka oferuje interesujący punkt widzenia na współczesną politykę, jest bardzo czytelna i stawia ważne pytania dotyczące przywództwa politycznego i jego implikacji. Polecana jest jako lektura przeduniwersytecka, szczególnie dla studentów zainteresowanych naukami politycznymi.
Wady:Krytyka może być postrzegana jako nadmiernie skoncentrowana na niektórych przywódcach i może wydawać się stronnicza. Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy paranoi i politycznej fałszu za zbyt ciężkie lub zniechęcające.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Politics of Good Intentions: History, Fear and Hypocrisy in the New World Order
Zawartość książki:
Tony Blair często powtarzał, że chciałby, aby historia oceniła wielkie kontrowersje polityczne początku XXI wieku - przede wszystkim działania, które podjął w sojuszu z George'em W. Bushem. Ta książka jest pierwszą próbą spełnienia tego życzenia, wykorzystując długą historię nowoczesnego państwa, aby umieścić wydarzenia ostatnich lat - wojnę z terroryzmem, wojnę w Iraku, konflikt między Europą a Stanami Zjednoczonymi - w ich właściwej perspektywie. Analizuje również sposób, w jaki politycy tacy jak Blair i Bush wykorzystywali i nadużywali historii, aby uzasadnić nowy porządek świata, który tworzą.
Wiele książek na temat polityki międzynarodowej po 11 września twierdzi, że albo wszystko się zmieniło, albo nic się nie zmieniło tego pamiętnego dnia. Ta książka identyfikuje to, co nowe we współczesnej polityce, ale także to, jak to, co nowe, zostało wykorzystane w sposób, który jest aż nazbyt znajomy. Porównuje ostatnie wydarzenia polityczne z innymi kryzysami w historii współczesnej polityki - politycznymi i intelektualnymi, od XVII-wiecznej Anglii po Niemcy Weimarskie - aby argumentować, że ryzyko związane z obecnym kryzysem zostało wyolbrzymione, zmanipulowane i źle zrozumiane.
David Runciman twierdzi, że we współczesnej polityce funkcjonują trzy rodzaje czasu: czas wiadomości, czas wyborów i czas historyczny. Jak pisze, zbyt łatwo jest dać się wciągnąć w czas wiadomości i czas wyborów. Ta książka dotyczy postrzegania zagrożeń i wyzwań, przed którymi stoimy, w czasie historycznym.
