The Politics of Apoliticism: Political Trials in Vichy France, 1940-1942
W 1942 roku dyktatorski reżim okupowanej Francji przeprowadził pokazowy proces, który nie zadziałał.
W społeczeństwie, z którego wyeliminowano demokratyczne mechanizmy kontroli i równowagi, pod rządami reżimu, który tworzył własne prawa w celu osądzenia swoich przeciwników, rządowa inicjatywa prawna - sąd pełen przychylnych sędziów i żołnierzy, których śledztwo w sprawie przywódców nieistniejącej republiki miało wykazać wyższość nowego reżimu - w jakiś sposób nie tylko nie doprowadziła do skazania, ale, pomimo faktu, że tylko wybrani przez rząd dziennikarze mogli w nim uczestniczyć, zamieniła się w podium dla najbardziej zaciekłych przeciwników reżimu. Klęska public relations była tak wielka, że rząd został ostatecznie zmuszony do odwołania procesu.
Ten katastrofalny w skutkach pokazowy proces nie został wymuszony na reżimie przez Niemców nieobeznanych ze stanem krajowej opinii publicznej; była to raczej rodzima inicjatywa, której wyniki zniesmaczyły nie tylko Francuzów, ale także okupantów. Ta książka oferuje nowe wyjaśnienie niepowodzenia procesu w Riom: że był on wynikiem idei dotyczących prawa, które były głęboko zakorzenione w kulturze zwolenników reżimu. Oni naprawdę wierzyli, że ich przeciwnicy grali politycznie z interesami narodu, podczas gdy ich własne obawy były apolityczne.
Ostateczną lekcją płynącą z procesu Rioma jest to, że abnegacja polityki może przynieść rezultaty niemal tak złe, jak świadome zaangażowanie w tępienie przekonań innych. Dziś politycy po obu stronach politycznego spektrum potępiają nadmierną polaryzację jako przyczynę politycznego impasu; ale może to być po prostu to, jak wygląda prawdziwa demokracja, gdy stara się wyrazić życzenia podzielonych ludzi.