Polityczni pielgrzymi: zachodni intelektualiści w poszukiwaniu dobrego społeczeństwa

Opinie czytelników

„Polityczni pielgrzymi” Paula Hollandera krytykują fascynację zachodnich intelektualistów reżimami totalitarnymi, jednocześnie dyskredytując zachodnie społeczeństwo. Napisana w kontekście zimnej wojny książka bada psychologiczne motywacje stojące za tą tendencją i dokumentuje nadużycia popełniane przez te reżimy, które intelektualiści często pomijają w swoim dążeniu do idealnego społeczeństwa.

Książka jest skrupulatnie udokumentowana, pięknie napisana i oferuje unikalne i dogłębne zrozumienie psychologii intelektualistów. Wielu recenzentów chwali jej znaczenie zarówno historyczne, jak i współczesne, ponieważ przedstawia dobrze uargumentowane argumenty przeciwko romantycznej wizji komunizmu. Styl pisania Hollandera angażuje czytelników, czyniąc złożone idee przystępnymi.

Niektórzy recenzenci zauważają, że książka może być powtarzalna i mogłaby być krótsza. Krytykowano również brak szczegółowych źródeł i potrzebę bardziej aktualnych powiązań psychologicznych. Niektórzy uważali, że obiektywny ton Hollandera osłabił wpływ jego argumentów, a w niektórych częściach wspomniano o nadmiernej gadatliwości.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Political Pilgrims: Western Intellectuals in Search of the Good Society

Zawartość książki:

Dlaczego tak wielu wybitnych zachodnich intelektualistów - od G.B. Shawa po J.P.

Sartre'a, a bliżej domu, od Edmunda Wilsona po Susan Sontag - podziwiało różne systemy komunistyczne, często w ich najbardziej represyjnych fazach historycznych? Jak to możliwe, że Związek Radziecki Stalina, Chiny Mao czy Kuba Castro jawią się jednocześnie jako udane społeczeństwa modernizacyjne i spełnienie najśmielszych marzeń o sprawiedliwości społecznej? Dlaczego w tym samym czasie ci intelektualiści tak bezlitośnie osądzali i odrzucali swoje własne zachodnie, liberalne kultury? Jakie impulsy i przekonania skłoniły ich do poszukiwania realizacji swoich ideałów w odległych, słabo znanych krajach? W jaki sposób ich podróże wpisują się w długotrwałe zachodnie tradycje poszukiwania nowego znaczenia w niezachodnim świecie? Oto niektóre z pytań, na które starał się odpowiedzieć Paul Hollander w swoim ogromnym studium obejmującym znaczną część naszego stulecia. O jego sukcesie świadczy fakt, że fraza "polityczny pielgrzym" stała się częścią intelektualnego dyskursu.

Nawet w erze postkomunistycznej pytania postawione w tej książce pozostają aktualne, ponieważ wielu zachodnich, a zwłaszcza amerykańskich intelektualistów stara się pogodzić ze światem, który oferuje niewiele modeli świeckiego spełnienia i nadszarpnął reputację politycznych utopii. Jego nowy i długi wstęp aktualizuje pielgrzymki i analizuje obecne próby znalezienia substytutów dla emocjonalnej i politycznej energii, która była w nie inwestowana.