Pokora: Cicha cnota

Opinie czytelników

Książka omawia cnotę pokory, podkreślając jej siłę, a nie słabość, wykorzystując anegdoty i osobiste przykłady do zilustrowania punktów. Czytelnicy mają różne opinie na temat jej głębi i spostrzeżeń.

Oferuje cenne spostrzeżenia na temat pokory, podkreśla pokorę jako siłę, zawiera powiązane krótkie historie i anegdoty, jest prosta i przystępna.

Niektórzy uważają, że książce brakuje głębi i wagi, cytaty mogą być niepowiązane lub nie robić wrażenia, opiera się w dużej mierze na osobistych przykładach, które mogą nie rezonować z każdym.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Humility: The Quiet Virtue

Zawartość książki:

Pokora jest cnotą, która może być trudna do opisania ze względu na jej paradoksalną naturę: roszczenie sobie prawa do pokory i twierdzenie, że jest się pokornym, sugerują brak pokory. W Pokorze Everett L.

Worthington Jr. szuka sposobu na obejście tego paradoksu, patrząc na ludzi, którzy są uważani przez innych za pokornych. Jako przykłady podaje osoby: Jezusa, Siddharthę, Gandhiego, Matkę Teresę i Martina Luthera Kinga Jr.

Przygląda się także ludziom, których podziwia. Bada cechy pokory, którymi się dzielą, a czyniąc to, formułuje robocze rozumienie pokory.

Worthington zauważa, że nauka podjęła niewiele prób zmierzenia pokory, ale te nieliczne badania dają inne, ale uzupełniające spojrzenie na pokorę niż mądrość wieków. Pokora może nie być umiejętnością, której możemy się nauczyć, ale ludzie mogą być inspirowani do bycia pokornymi. „Wielcy ludzie - i zwykli ludzie postępujący szlachetnie - mogą nas inspirować” - pisze Worthington.

„Kiedy złapiemy ducha, możemy przenieść go z siebie na innych”. Cytaty przeplatane w całej książce wzmacniają przesłanie, że skromna cnota pokory zmienia życie.