Pokój na lato: Przygoda, nieszczęście i uwodzenie w kopalniach Coeur D'Alene

Opinie czytelników

Książka jest autobiograficznym pamiętnikiem Fritza Wolffa, który opowiada o swoich doświadczeniach w górniczym miasteczku w Idaho w okresie rozkwitu górnictwa skalnego. Łączy w sobie humor, nostalgię i bogatą fabułę, aby uchwycić istotę społeczności i jej bohaterów. Czytelnicy doceniają przystępną i wciągającą narrację, a także pouczający obraz przemysłu wydobywczego.

Łatwa w odbiorze, pełna humoru, zrozumiała dla osób zaznajomionych z okolicą, bogata fabuła, zapewnia autentyczny wgląd w życie społeczności górniczej, dobrze przyjęta przez mieszkańców i wywołuje nostalgię za minionymi czasami.

Niektórzy czytelnicy uważali, że perspektywa autora była nieco arogancka i krytykowano dokładność niektórych szczegółów, zwłaszcza opisanego domu publicznego.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Room for the Summer: Adventure, Misadventure, and Seduction in the Mines of the Coeur D'Alene

Zawartość książki:

W książce A Room for the Summer Fritz Wolff zabiera czytelnika w niezapomnianą podróż do trudnego świata górnictwa skalnego, opowiadając o swoich doświadczeniach zarówno na powierzchni, jak i pod ziemią jako praktykant inżynier pod koniec lat pięćdziesiątych.

W czerwcu 1956 roku, w wieku osiemnastu lat, Wolff poszedł do pracy w Bunker Hill Company w Kellogg, Idaho, w regionie Coeur d'Alene. Przyjeżdżając zmęczonym Chevroletem coupe z 1939 roku, z około dwudziestoma dolarami w kieszeni, Wolff spędził trzy lata studiów pracując dla Bunker Hill. Na własnej skórze poznał przyjemności płynące z koleżeństwa z innymi pracownikami i niebezpieczeństwa związane z pracą pod ziemią.

Dziś przemysł wydobywczy twardych skał jest prawie zapomniany. Firma Bunker Hill jest znana nie dlatego, że wyprodukowała 430 milionów uncji srebra i nie dlatego, że zapewniała utrzymanie tysiącom rodzin przez ponad sto lat, ale dlatego, że jest jednym z największych superfunduszy EPA. Wolff nie idealizuje przemysłu wydobywczego; dla wielu pracowników warunki były koszmarne. Ale w oszczędnej, lirycznej prozie przywołuje wewnętrzną dobroć prostszych czasów, kiedy ciężko pracujący ludzie zajmowali się swoimi sprawami z odwagą, humorem i dużą dozą odwagi.