Ocena:
Recenzje książki Halberstama o literaturze gotyckiej ilustrują mieszankę uznania dla jej świeżego spojrzenia na gatunek z krytyką nadmiernego polegania na teoriach krytycznych, które mogą umniejszać estetyce literackiej.
Zalety:Książka zapewnia świeże spojrzenie na literaturę gotycką, skutecznie przeplata psychoanalizę i teorię relacji rasowych z analizą literacką i jest chwalona za jasny i precyzyjny język. Zawiera wnikliwe interpretacje, takie jak odczytanie „Draculi” jako tekstu antysemickiego i jest zalecana dla osób zainteresowanych głębszym zrozumieniem gatunku.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka nadmiernie koncentruje się na seksualności i teorii krytycznej, co może prowadzić do założeń i błędów retorycznych. Ponadto istnieją obawy, że takie skupienie zmniejsza uznanie dla wartości literackiej i gotyckiej estetyki. Zauważono również, że jakość papieru jest niska.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Skin Shows: Gothic Horror and the Technology of Monsters
W tym badaniu potwora jako obiektu kulturowego Judith Halberstam proponuje ponowną lekturę potworności, która rewiduje nasze spojrzenie na gotyk. Przechodząc od XIX wieku i dzieł Shelleya, Stevensona, Stokera i Wilde'a do współczesnego horroru, którego przykładem są takie filmy jak Milczenie owiec, Teksańska masakra piłą łańcuchową i Candyman, Skin Shows rozumie gotyk jako wszechstronną technologię, sposób tworzenia potworów, które są nieustannie przepisywane przez historycznie i kulturowo uwarunkowane lęki generowane przez wspólne poczucie inności i różnicy.
Stosując feministyczne i queerowe podejście do potwornego ciała, Halberstam postrzega gotyk jako szeroko zakrojone zjawisko kulturowe, które wspiera i podtrzymuje ekonomiczne, społeczne i seksualne hierarchie tamtych czasów. Opiera się znanej krytyce psychoanalitycznej i przestrzega przed wszelkimi interpretacyjnymi próbami zredukowania afektywnej mocy potworności do jednego czynnika. Dziewiętnastowieczny potwór ukazany jest na przykład jako konfigurujący inność jako amalgamat rasy, klasy, płci i seksualności.
Powołując się na Foucaulta, Halberstam opisuje historię potworów w kategoriach ich zmieniających się relacji z ciałem i jego reprezentacjami. W rezultacie jej odczytania znanych tekstów są radykalnie nowe.
Lokalizuje samą psychoanalizę w tradycji gotyckiej i postrzega seksualność jako bestię stworzoną w literaturze XIX wieku. Nadmierna interpretowalność, argumentuje Halberstam, czy to w filmie, literaturze, czy w kulturze w ogóle, jest prawdziwym znakiem rozpoznawczym potworności.
