Ocena:

Ta książka zawiera szczegółową i wciągającą relację z pierwszej ręki niemieckiego pilota nocnego myśliwca podczas II wojny światowej, koncentrując się na jego doświadczeniach i technicznych aspektach walki powietrznej. Oferuje unikalną perspektywę, która podkreśla wyzwania i niebezpieczeństwa, przed którymi stanęli niemieccy piloci w nocnej wojnie powietrznej, pozbawiona niepotrzebnych biograficznych lub politycznych wypełniaczy.
Zalety:Dobrze napisana, z doskonałymi opisami, wciągającą fabułą i trzymającym w napięciu portretem bitew powietrznych II wojny światowej z niemieckiej perspektywy. Autor zapewnia wgląd w ewolucję technologii radarowej i emocjonalną intensywność nocnych misji. Wielu czytelników uznało książkę za pouczającą, łatwą w czytaniu i pozbawioną jawnej polityki, co czyni ją przyjemnym opisem historycznym.
Wady:Niektórzy czytelnicy zauważyli brak ostrych szczegółów technicznych i pragnienie większej głębi w niektórych obszarach, szczególnie w odniesieniu do technicznych aspektów operacji nocnych. Dodatkowo, przedmowa Jamesa Hollanda została skrytykowana za dostrzeżone niespójności i rewizjonistyczny ton.
(na podstawie 52 opinii czytelników)
Duel Under the Stars: The Memoir of a Luftwaffe Night Pilot in World War II
„Wrogi bombowiec powiększył się w moich oczach, a tylny strzelec został spryskany przez moje działa, gdy tylko otworzył ogień. Reszta była tylko kwestią sekund. Bombowiec spadł jak kamień z nieba i eksplodował na ziemi. Koszmar dobiegł końca”.
W tym porywającym pamiętniku autor opowiada o swoich doświadczeniach z lat wojny i śledzi historię asów myśliwskich od niemieckiego rozwoju radaru do Bitwy o Anglię.
Johnen odbył swoją pierwszą misję operacyjną w lipcu 1941 r., po ukończeniu szkolenia w lataniu na ślepo. W ciągu pierwszych kilku lat zestrzelił dwa samoloty wroga. Liczba ta gwałtownie wzrosła po eskalacji wojny powietrznej wiosną 1943 r., kiedy marszałek lotnictwa Arthur Harris z RAF Bomber Command rozpoczął kampanię nazwaną Bitwą o Zagłębie Ruhry.
Podczas tego etapu wojny Johnen odnosił sukcesy przeciwko 710-osobowym siłom bombowców. Kolejne sukcesy Johnena podczas późniejszej ofensywy berlińskiej Harrisa doprowadziły do jego awansu na Staffelkapitana (dowódcę eskadry) Nachtjagdgeschwader i przeniesienia do Moguncji. Podczas lotu stamtąd jego Bf 110 został trafiony ogniem powrotnym i był zmuszony do lądowania w Szwajcarii. On i jego załoga zostali internowani przez władze. Niemcy byli głęboko zaniepokojeni pozostawieniem wyrafinowanie wyposażonego nocnego myśliwca i jego ważnej załogi w rękach obcego rządu, nawet jeśli był on neutralny. Po negocjacjach z udziałem pierścienia G, więźniowie zostali zwolnieni.
Jednostka Johnena przeniosła się na Węgry i do października 1944 roku jego wynik wynosił 33 zestrzelenia. Ostatnie z nich miało miejsce w marcu następnego roku, gdy Johnen wrócił do Niemiec.