Pojedynek: Diefenbaker, Pearson i kształtowanie się nowoczesnej Kanady

Opinie czytelników

Książka „Pojedynek” autorstwa Johna Ibbitsona stanowi kompleksową analizę historyczną dwóch znaczących premierów Kanady, Johna Diefenbakera i Lestera Pearsona, szczegółowo opisując ich wpływ na ewolucję Kanady po II wojnie światowej. Łączy w sobie skrupulatne badania z wciągającymi narracjami, które ożywiają kanadyjską historię polityczną, czyniąc ją godną polecenia lekturą dla osób zainteresowanych kanadyjską historią i polityką.

Dobrze napisana i skrupulatnie zbadana, wciągająca narracja, która ożywia historię, zapewnia głęboki wgląd w kanadyjską politykę i życie Diefenbaker i Pearsona, wywołuje nostalgię u tych, którzy przeżyli tę epokę, polecana entuzjastom polityki i miłośnikom historii.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za zbyt skoncentrowaną na konkretnym okresie historycznym lub ograniczoną tylko do dwóch postaci politycznych; może nie spodobać się osobom mniej zainteresowanym kanadyjską polityką.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Duel: Diefenbaker, Pearson and the Making of Modern Canada

Zawartość książki:

Jeden z czołowych kanadyjskich autorów i dziennikarzy przedstawia trzymającą w napięciu relację z rywalizacji między Johnem Diefenbakerem i Lesterem Pearsonem, dwoma premierami, którzy nieustannie się zwalczali, ale którzy między sobą stworzyli dzisiejszą Kanadę.

John Diefenbaker został niesprawiedliwie potraktowany przez historię. Choć zmagał się z osobistymi demonami, jego rządy zapoczątkowały poważne reformy w zakresie publicznej opieki zdrowotnej, reformy prawa i imigracji. Pod jego rządami Pierwsze Narody w rezerwatach uzyskały prawo głosu, a rząd federalny zaczął otwierać Północ. Ustanowił Kanadę liderem w walce z apartheidem w RPA i podjął pierwsze kroki w celu uczynienia Kanady liderem w walce z rozprzestrzenianiem broni jądrowej. Bill of Rights Diefenbakera położył podwaliny pod Kartę Praw i Wolności. Zapoczątkował wiele osiągnięć, które przypisuje się jego następcy, Lesterowi B. Pearsonowi.

Pearson z kolei nadał spójność fragmentarycznym reformom Diefenbakera. Wbrew ostremu sprzeciwowi Diefenbakera nakłonił również parlament do przyjęcia nowej, a teraz bardzo lubianej, kanadyjskiej flagi. Pearson rozumiał, że jeśli Kanada ma być traktowana poważnie jako naród, musi rozwinąć silniejsze poczucie własnej tożsamości.

Pearson był doskonale przygotowany do roli premiera: dziesięciolecia doświadczenia w sprawach zewnętrznych, szanowany przez przywódców od Waszyngtonu przez Delhi po Pekin, jedyny Kanadyjczyk, który zdobył Pokojową Nagrodę Nobla. Diefenbaker był jednak lepszym politykiem. Podczas gdy Pearson z łatwością poruszał się po korytarzach władzy, Diefenbaker nawiązywał kontakty z rolnikami, małomiasteczkowymi kupcami i innymi osobami pozostającymi poza kręgami władzy. Diefenbaker był jednym z największych mówców kanadyjskiego życia politycznego; Pearson mówił z lekkim seplenieniem.

Diefenbaker był pierwszym, który zamieścił swoje nazwisko w gazetach jako prawnik: Diefenbaker for the Defence, mistrz małego człowieka. Ale zmagał się jako polityk, przegrywając pięć wyborów, zanim dostał się do Izby Gmin, i stając się tak samo wyobcowanym z elit partyjnych, jak z liberałów, aż do jego awansu do przywództwa Postępowych Konserwatystów w 1956 roku w wyniku dziwnego wypadku politycznego.

Jako młody profesor uniwersytecki, Pearson przyciągnął uwagę wpływowych ludzi, którzy kształtowali pierwszy prawdziwy kanadyjski departament spraw zagranicznych, zyskując rozgłos jako pomocny łącznik, człowiek, któremu ufały obie strony, ucieleśnienie nowego kraju, który zdobył swoje miejsce w radach wielkich mocarstw poprzez wojnę: ambasador, podsekretarz, minister, rozjemca. Wszyscy wiedzieli, że jego przeznaczeniem jest zostać premierem. Ale w 1957 r. przeznaczenie obrało inną drogę.

Wtedy stanęli naprzeciw siebie, Diefenbaker kontra Pearson, w Izbie Gmin, liderzy swoich partii, każdy zdeterminowany, by zdobyć i utrzymać władzę, w dziesięcioletniej rywalizacji, która wstrząsnęła i ukształtowała kraj.

Oto opowieść o dwóch mężczyznach, dzieciach Wiktorii, którzy wprowadzili Kanadę w erę atomową: każdy z nich był wytworem swojej przeszłości, każdy z nich był bardziej podobny do drugiego, niż którykolwiek z nich kiedykolwiek by przyznał, walcząc ze sobą bezlitośnie, jednocześnie wspólnie tworząc Kanadę, w której żyjemy dzisiaj. Aby zrozumieć nasze czasy, musimy najpierw zrozumieć ich.