Pojęcie absurdu w egzystencjalizmie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The concept of absurdity in existentialism

Zawartość książki:

Absurdalność "jest metafizycznym terminem odróżniającym myśl od rzeczywistości, znaczenie od rzeczy, słowo od podmiotu i świadomość od świata". Filozofia egzystencjalna jest głęboką, wyraźną manifestacją postawy egzystencjalnej, która zaczyna się od poczucia dezorientacji i konfuzji w obliczu pozornie bezsensownego lub absurdalnego świata.

Ważnym elementem filozofii egzystencjalistycznej jest przedstawienie egzystencji jako zasadniczo irracjonalnej. Podczas gdy większość filozofów próbowała zbudować systemy filozoficzne, które stworzyłyby racjonalny opis rzeczywistości, egzystencjaliści skupili się na subiektywnym, irracjonalnym charakterze ludzkiej egzystencji. W konsekwencji różnorodności tych źródeł, doktryny egzystencjalistyczne koncentrują się na kilku aspektach egzystencji.

Absurdalność naszego życia wynika z przekonania, że w świecie nie ma żadnego znaczenia poza tym, które sami mu nadajemy. Ta bezsensowność odpowiada również za "niesprawiedliwość" świata.

Ludzkość musi żyć w świecie, który jest i zawsze będzie wobec niej wrogi lub obojętny. Wszechświat nigdy nie będzie naprawdę dbał o ludzkość tak, jak byśmy tego chcieli. Absurd odnosi się do konfliktu między ludzką tendencją do poszukiwania wartości i sensu życia a ludzką niezdolnością do ich znalezienia.

W tym kontekście absurd nie oznacza "logicznie niemożliwy", ale raczej "po ludzku niemożliwy". Oznacza rozbieżność między aspiracjami człowieka a jego możliwościami; brak ostatecznego zewnętrznego uzasadnienia człowieka i jego projektów.