Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Matthew Croasmuna „The Emergence of Sin” bada koncepcję grzechu jako zarówno kosmicznej mocy, jak i osobistego wpływu, wykorzystując teorię emergencji do reinterpretacji pism Pawła. Książka wymaga poważnego zaangażowania i oferuje świeże spojrzenie na teologiczne dyskusje dotyczące grzechu.
Zalety:Książka jest postrzegana jako niezbędna lektura dla tych, którzy zmagają się z koncepcją grzechu, oferując rygorystyczne i kreatywne ramy akademickie, które integrują spostrzeżenia z różnych dziedzin, w tym teologii i nauki. Zapewnia ona dogłębne narzędzia do zrozumienia i komunikowania złożoności grzechu, co czyni ją cennym źródłem wiedzy dla pastorów i teologów.
Wady:Akademicki charakter książki sprawia, że jest ona gęsta i trudna w czytaniu, wymagając znacznego wysiłku. Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za trudną do zrozumienia, a dla tych, którzy nie są przygotowani na naukowe podejście, może być przytłaczająca.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Emergence of Sin: The Cosmic Tyrant in Romans
Zawartość książki:
Możemy mieć poczucie, że kiedy staramy się czynić dobro dla siebie nawzajem, nie walczymy tylko z samym sobą. Czujemy, że walczymy przeciwko czemuś - komuś innemu. Jakby istniała siła - osoba - która życzy nam źle. W liście do Rzymian apostoł Paweł opisuje właśnie taką osobę: Grzech, kosmicznego tyrana, który ogranicza naszą moralną wolność, dezorientuje nasz osąd moralny i skazuje nas na niewolę i śmierć.
Komentatorzy od dawna spierają się o to, czy Paweł dosłownie chce powiedzieć, że Grzech jest osobą, czy też po prostu oddaje się literackiej personifikacji, ale niezależnie od intencji Pawła, dla współczesnych czytelników wydaje się to wystarczająco jasne: nie ma czegoś takiego jak kosmiczny tyran. Z pewnością bardziej rozsądne jest przypuszczenie, że "grzech" jest jedynie barwnym sposobem opisywania indywidualnych występków lub, co najwyżej, sposobem na przywołanie nierozwiązywalności naszych bolączek społecznych.
W The Emergence of Sin Matthew Croasmun sugeruje, abyśmy spojrzeli na to jeszcze raz. Proponowana przez niego wizja grzechu jest jednocześnie naukowa i teologiczna, społeczna i indywidualna, cielesna i mitologiczna. Argumentuje on zarówno, że kosmiczna moc Grzechu jest niczym więcej niż wyłaniającą się cechą rozległej ludzkiej sieci transgresji, jak i że ta moc jest jednak realna, osobista i lepiej, abyśmy byli gotowi się jej oprzeć. Ostatecznie mamy tu do czynienia z opisem świata zmitologizowanym przez chemików, biologów ewolucyjnych, socjologów i entomologów. W tym świecie tekst Paula nie jest reliktem zapomnianej mitycznej przeszłości, ale podręcznikiem do nowoczesnego życia.
