Point No Point: Poems
Tytuł Point No Point pochodzi od ukształtowania terenu - rzeczywistego punktu na zachodnim wybrzeżu wyspy Vancouver, który wydaje się, gdy podchodzi się do niego z drugiej strony, nie być żadnym punktem - i ostrzega nas, że wiersze Jane Munro są usytuowane w głębokim sensie. Żyją in situ w sposób, w jaki zamieszkują swoje rodzime miejsce, intymnie z jego mgłami, mchami i porostami, z łososiową jagodą i fałszywą lilią doliny ich ekosystemu.
Są również umiejscowione w czasie, przywołując ostro wyryte wspomnienia, wizje i sny: wizyta w czasie rzeczywistym w stoczni jej ojca, senna wizyta z matką z czasów przed poczęciem poetki, retrospekcja do lat sześćdziesiątych przedstawiona w ekstremalnym zbliżeniu. Dzięki muzycznemu dostrojeniu i ostrości ostrości pokazują, jak może dojść do tak głębokiej sytuacji, jak możemy wnieść język do zadania życia w sposób, który jest w pełni obecny.
W długim, kulminacyjnym wierszu „Moving to a Colder Climate” Munro wprowadza wszystkie te elementy do gry, przywołując odważnego, upartego ducha swojego ojca, aby był obecny, gdy nowy dom jest budowany - usytuowany - w tym języku. Jej dary jako poetki - bystrość, szczerość, muzykalność - sprawiają, że Point No Point jest dziełem niezapomnianego świadectwa.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)