Ocena:
Książka „Poil de Carotte” oferuje sugestywny portret trudnego życia rodzinnego chłopca na początku XX wieku we Francji, łącząc humor z mroczniejszymi tematami zaniedbania i emocjonalnej walki. Jednak oczekiwania wobec tej historii są różne, a niektórzy czytelnicy czują się wprowadzeni w błąd lub rozczarowani jej treścią i formatem.
Zalety:⬤ Dobrze napisany i sugestywny portret dynamiki rodzinnej.
⬤ Wnikliwy komentarz na temat francuskiej kultury.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za humorystyczną i mogli odnieść się do zmagań głównego bohatera.
⬤ Dobra do celów edukacyjnych.
⬤ Piękne ilustracje.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za bezcelową lub pozbawioną dowcipu.
⬤ Rozczarowanie formatem i treścią, zwłaszcza jeśli oczekuje się oryginalnej historii.
⬤ Problemy z nieotwierającą się wersją Kindle lub słabą jakością druku.
⬤ Niektórzy uważali, że tematy były przestarzałe lub bardziej odpowiednie dla innego kontekstu literackiego.
(na podstawie 42 opinii czytelników)
Bez względu na to, jak bardzo Poil de Carotte nacina policzki, aby je zaróżowić, nikt go nie pocałuje. Pani Lepic nie lubi swojego najmłodszego syna z rudymi włosami.
„Nie każdy może być sierotą”, mówi do siebie Poil de Carotte i dzieli się swoimi osobistymi pomysłami, »tak nazwanymi, ponieważ należy je zachować dla siebie«. Ani hojność, ani szczerość nie opłacają się w świecie dorosłych. Trzeba je oszukać.
Życie Poil de Carotte to piekło, z którego może uciec tylko dzięki okrutnej klarowności. Jules Renard napisał arcydzieło ironii, inteligencji i czułości.
„Każdy, kto przeczytał takie dzieło, nie może go zapomnieć”, mówi Robert Sabatier. Przedmowa Roberta Sabatiera.
Komentarz i notatki Michela Autranda. .