Pogrzebana historia Ameryki: Miny lądowe w wojnie secesyjnej

Opinie czytelników

Książka „Buried History” autorstwa Kena Rutherforda stanowi dogłębną analizę wykorzystania min lądowych podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, często pomijanego aspektu konfliktu. Dzięki skrupulatnym badaniom autor przedstawia szczegółowy opis rozwoju technologii, jej rozmieszczenia w bitwach i debat etycznych związanych z jej użyciem, a wszystko to przy jednoczesnym włączeniu osobistych narracji i spostrzeżeń historycznych.

⬤ Dobrze zbadana i szczegółowa
⬤ oferuje nowe spojrzenie na historię wojny secesyjnej
⬤ prezentuje unikalne spojrzenie na technologię wojskową
⬤ wciągający i przystępny styl pisania
⬤ zawiera osobiste doświadczenia związane z minami lądowymi
⬤ wzbogaca zrozumienie strategicznego wykorzystania materiałów wybuchowych podczas wojny.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali organizację książki za nieco zagmatwaną
⬤ mogłaby skorzystać z bardziej wyraźnych powiązań ze współczesnymi kwestiami min lądowych
⬤ może być bardziej odpowiednia dla osób już zainteresowanych historią wojny secesyjnej.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

America's Buried History: Landmines in the Civil War

Zawartość książki:

Pomimo tysięcy opublikowanych książek na temat amerykańskiej wojny secesyjnej, jednym z aspektów, który nigdy nie otrzymał dogłębnej uwagi, na jaką zasługuje, jest użycie min lądowych i ich wpływ na wojnę i później. Kenneth R. Rutherford naprawia to niedopatrzenie w książce America's Buried History: Landmines in the Civil War, pierwszej książce poświęconej kompleksowej analizie i historii fascynującego i ważnego tematu min lądowych.

Nowoczesne mechaniczne miny wybuchowe i miny aktywowane przez ofiarę zostały po raz pierwszy w historii świata użyte na szeroką skalę podczas amerykańskiej wojny secesyjnej. Pierwszy Amerykanin, który zginął od miny aktywowanej przez ofiarę, miał miejsce na półwyspie Wirginia na początku 1862 roku podczas oblężenia Yorktown. Kontrowersyjna broń, która była ukryta na lub pod ziemią, została zbudowana w jednym celu: zabić lub okaleczyć żołnierzy wroga. Broń ta była pomysłem konfederackiego generała Gabriela J. Rainsa, który dwie dekady wcześniej eksperymentował z wybuchowymi pułapkami na Florydzie podczas wojen seminolskich. Do końca wojny w 1865 roku zbudowano około 2000 "min Rainsa" i rozmieszczono je na polach wokół Richmond. Jednocześnie inni konfederaccy oficerowie i żołnierze opracowali wiele odmian min przeciwpiechotnych, w tym kontrolowane przez dowództwo i aktywowane przez ofiary, w całej Konfederacji.

Konfederaci porzucili powszechne praktyki na rzecz innowacyjnego podejścia, które pomogłoby im przezwyciężyć znaczące deficyty w materiałach i sile roboczej. Poleganie Południa na tej broni przesuwało granice dziewiętnastowiecznej technologii w kontekście pogarszającej się sytuacji militarnej, wywołując wybuchowe debaty wewnątrz rządu Konfederacji i w szeregach armii na temat etyki używania "broni, która czeka". W miarę jak fortuna Konfederacji topniała, jej przywódcy wojskowi poszukiwali kreatywnych sposobów walki, w tym wykorzystania taniej broni przy minimalnych nakładach materiałowych. Stało się to ważnym czynnikiem zwiększającym wsparcie i uwagę, jaką przywódcy Konfederacji poświęcali minom lądowym. Wraz z postępem wojny secesyjnej, południowi wojskowi kontynuowali prace nad minami lądowymi z technologiczną pomysłowością dostosowaną do lokalnych warunków. Żołnierze Konfederacji produkowali miny lądowe, a także konfigurowali je pod wpływem impulsu w stosunkowo doraźny sposób, często wykorzystując niewybuchłą amunicję Unii. Debaty nad etyką wojny minowej nie zakończyły się w 1865 roku.

Dr Rutherford, znany na całym świecie ze swojej kilkudziesięcioletniej pracy w dziedzinie min lądowych, łączy podstawowe i inne badania z archiwów, muzeów i pól bitewnych, aby wykazać, że wojna secesyjna była pierwszym konfliktem zbrojnym w historii świata, w którym doszło do powszechnego użycia takiej broni. Jego studium stanowi wkład w literaturę na temat jednej z najbardziej fundamentalnych, kontrowersyjnych i znaczących współczesnych broni konwencjonalnych. Według ostrożnych szacunków, na początku lat 90. miny lądowe były odpowiedzialne za ponad 26 000 zgonów każdego roku na całym świecie.

America's Buried History śledzi rozwój min lądowych od ich pierwszego użycia przed wojną secesyjną, do wczesnego użycia min morskich, poprzez utworzenie Biura Torpedowego Armii Konfederacji, pierwszej na świecie instytucji zajmującej się opracowywaniem, produkcją i wprowadzaniem min do działań wojennych. Jak pokazuje dr Rutherford, miny lądowe przeszły od "narzędzi tchórzy" i "wykroczeń przeciwko demokracji i cywilizowanej wojnie" do akceptowanej formy działań wojennych.