Poganie i chrześcijanie w późnym Cesarstwie Rzymskim: Nowe dowody, nowe podejścia (4-8 wiek)

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Pagans and Christians in the Late Roman Empire: New Evidence, New Approaches (4th-8th Centuries)

Zawartość książki:

Czy terminy „poganin” i „chrześcijanin”, „przejście od pogaństwa do chrześcijaństwa” nadal mają zastosowanie jako narzędzia wyjaśniające polityczną, religijną i kulturową transformację doświadczaną w Imperium? Ponowne przyjrzenie się „poganom” i „chrześcijanom” w późnym antyku było w ostatnich latach płodnym miejscem badań naukowych: zmiana paradygmatu w interpretacji relacji między „poganami” i „chrześcijanami” zastąpiła stary „model konfliktu” subtelniejszym, złożonym podejściem i wywołała wzrost nowych modeli wyjaśniających, takich jak wielokulturowość, kohabitacja, współpraca, tożsamość lub spójność grupowa.

Niniejszy zbiór esejów wpisuje się w rewizjonistyczną dyskusję na temat stosunków pogańsko-chrześcijańskich na szerokim terytorium i w szerokim przedziale czasowym, w Imperium Rzymskim od IV do VIII wieku. Zestaw artykułów argumentuje, że jeśli „pogaństwo” nigdy nie zostało w pełni wytępione lub zanegowane przez wieloetniczną wykształconą elitę, która zarządzała Imperium Rzymskim, „chrześcijaństwo” zostało przedstawione przez tę samą elitę jako sposób na połączenie prawdziwej filozofii i właściwej religii dla szerszej grupy ludzi.

Szybkość, z jaką to się stało, jest równie niezwykła, jak długie utrzymywanie się pogaństwa po zmianie morskiej w IV wieku, która uczyniła chrześcijaństwo oficjalną religią państwa. Przez długi czas później „poganie” i „chrześcijanie” żyli „pomiędzy” tradycjami politeistycznymi i monoteistycznymi oraz kwestionowali dziedzictwo klasyczne i nieklasyczne.