Ocena:

Zbiór „Modern Poetry” Diane Seuss jest ceniony za technicznie skomplikowane i innowacyjne wiersze, które zgłębiają głębokie tematy związane z kondycją ludzką, spuścizną artystyczną i zawiłościami współczesnego życia. Recenzenci podkreślają jej nieustraszoną szczerość, emocjonalną głębię i mistrzowskie wykorzystanie przez poetkę różnych form i środków poetyckich.
Zalety:Wiersze opisywane są jako olśniewające technicznie i innowacyjne, oferujące nowe spojrzenie i podejście do form poetyckich. Wielu czytelników docenia emocjonalną głębię i szczerą eksplorację ludzkich doświadczeń. Zbiór jest chwalony za zabawne i wirtuozerskie obchodzenie się z oczekiwaniami w poezji, wraz z silnym rezonansem z osobistymi i uniwersalnymi tematami. Znajomość języka Seussa i zdolność do angażowania się w głębokie tematy są uznawane za wyróżniające się cechy.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że początkowo trudno było zaangażować się w książkę, szczególnie ze względu na trzewne obrazy lub złożoność rytmu. Kilku wspomniało, że wiersze mogą wymagać wielokrotnego czytania, aby w pełni docenić ich znaczenie, co sugeruje, że mogą być gęste lub wymagające.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Modern Poetry: Poems
Charakterystyczny głos Diane Seuss - zuchwały w swojej szczerości, wirtuozowski w swoim kunszcie, outsiderski w swojej postawie - stał się jednym z najbardziej oryginalnych we współczesnej poezji. Jej najnowszy zbiór nosi tytuł „Modern Poetry”, od pierwszego podręcznika, z którym Seuss zetknęła się jako dziecko i pierwszego kursu poezji, na który uczęszczała w college'u, jako zachwycona, ale źle przygotowana studentka, która czuła, że poezja jest poza jej zasięgiem.
Wiele wierszy wykorzystuje formy i terminy rzemiosła muzycznego i poetyckiego - balladę, fugę, arię, refren, kodę - i zmaga się z dziełami pisarzy nadreprezentowanych w podręcznikach i antologiach oraz tych zbyt często niedoreprezentowanych. Seuss przedstawia poruszającą relację ze swoich pikareskowych lat i ich niepewności, a tym samym wkracza w sferę między modernizmem a romantyzmem, między romantyzmem a obiektywizmem, z Keatsem jako duchem, kochankiem i rozmówcą. W wierszach pełnych ciekawości, ostrego humoru i pouczającej samokrytyki, Modern Poetry bada głęboką izolację i podziały naszych czasów i pyta: Czym może być teraz poezja? Czy wiersze wciąż mogą znaczyć? „Wydaje się błędem / skulić się teraz w granicach / wiersza”, pisze Seuss.
„Nie możesz ukryć się / przed tym, co stworzyłeś / wewnątrz tego, co stworzyłeś”. To, co w końcu tam znajduje, to zaskakująca, ale jednoznaczna miłość.